Bronja Hoffschlag (1981) is een auteur met lef en laat meteen flink van zich horen. De dode kamer is haar debuut, bestaat uit ruim 700 bladzijden en is het eerste deel van de Project X trilogie.

Door de plotselinge dood van hun ouders moeten de broers Mischa en Lennart voor bepaalde tijd afscheid van elkaar nemen. Mischa komt, als minderjarige, in een pleeggezin terecht en Lennart vindt onderdak bij een oom. Beiden broers verschillen enorm van elkaar. Mischa is intelligent en groeit uit tot een succesvol architect. Het leven van Lennart bestaat uit niet veel meer dan drank, drugs en geldproblemen. Pas als Mischa van de aardbodem verdwenen lijkt, ontdekt Lennart dat zijn kleine broertje veel meer aan zijn hoofd had dan het ontwerpen van mooie gebouwen alleen.

Bronja Hoffschlag is erin geslaagd om zeer krachtige personages neer te zetten. Vooral Mischa en Lennart zijn karakters die diep uitgewerkt zijn en die je niet zomaar vergeet. De overige personages zijn interessant, maar hebben een aanzienlijk kleinere rol en zijn daardoor veel oppervlakkiger uitgewerkt.
De plot is sterk, maar had wel iets spannender gekund. Er is geen huiveringwekkende spanning en je hebt al snel een vermoeden, over wat er zich in het leven van Mischa afgespeeld heeft. Het verhaal blijft desondanks uitermate boeiend en het valt het niet mee om het boek weg te leggen. Het eerste gedeelte van het verhaal wordt beschreven vanuit het oogpunt van Lennart. In dit deel van het boek ontstaan de meeste vragen, die later, in het gedeelte waarin Mischa aan het woord is, grotendeels worden beantwoord. Helaas bevat het boek wel wat onnodige herhalingen en is er van een echte ontknoping geen sprake. Maar goed, dit kan ook eigenlijk niet anders gezien het feit dat deel twee en drie nog moeten volgen. Het volgende deel laat alleen wel even op zich wachten, voorjaar/zomer 2015.

Op de schrijfstijl van Bronja Hoffschlag is niets aan te merken. Ze schrijft vlot, prettig en zonder moeilijke woorden of zinnen. Het enige gegeven dat wellicht wat extra concentratie van de lezer zal vragen, zijn de vele tijdsprongen die het verhaal kent. Toch, als je hier eenmaal aan gewend bent, geeft het nauwelijks problemen. Een schitterend dik debuut, geschreven door een auteur met pit. Misschien meer een psychologische roman, dan een psychologische thriller maar hoe dan ook een absolute aanrader!