Geweldig, verrassend verhaal

Zodra Nora wordt opgezadeld met de aantrekkelijke vreemdeling Patch, beginnen zich er vreemde dingen af te spelen. Zo is Patch overal waar Nora is, wordt ze gestalkt door iemand en gebeuren er ongelukken waar later geen spoor meer van te bekennen is. Toeval? Dacht het niet.

Prettige naïviteit, maar een af en toe irritante vriendin
Nora is zestien, geweldig, sarcastisch en menselijk. Was ze irritant? Af en toe. Maakte ze domme fouten? Ja, natuurlijk. Ergerde ik mij daar aan? Nauwelijks, want ze is per slot van rekening puber en er gebeuren plotseling allemaal vreemde, onverklaarbare dingen in haar omgeving. Telkens als zij hulp wil zoeken, lijkt het wel alsof er niks engs heeft plaatsgevonden. Alsof ze aan het hallucineren is. Nora is bang dat ze gek aan het worden is en wil bewijzen dat zij alles behalve gek is. Daarom ondergaat zij soms roekeloze dingen, maar ze houdt altijd haar hoofd erbij.

In het midden van het schooljaar krijgt Nora een nieuwe biologiepartner genaamd Patch. Patch is uitdagend, irritant en waanzinnig knap. Hij is tegelijkertijd ontzettend mysterieus. Heeft Patch wat te maken met de achtervolgingen?

Vee is de beste vriendin van Nora en zij is gewoonweg fantastisch. Hoewel Vee zich op een gegeven moment behoorlijk irritant gedroeg (Elliot de slechterik? Ben niet gek, joh. Patch is gewoon de creep. Elliot en Jules zullen nóóit zoiets doen.)

De relatie tussen Nora en Patch is geweldig. Hoewel ik Nora af en toe wel door elkaar kon schudden, blijft ze zich staande houden onder het uitdagende karakter van Patch en de behoorlijk enge gebeurtenissen die plaatsvinden. Nora weet niet goed wat ze moet doen: Patch toelaten of heeft hij wat te maken met de achtervolgingen en moet ze juist bang voor hem zijn?

Mysterie, spanning en romantiek
De hoofdingrediënten waar ik naar op zoek ben ik een boek zijn mysterie, spanning en romantiek. Gelukkig bevat Hush Hush bovenstaande ingrediënten, inclusief een vleugje humor en een interessante verhaallijn dat smeekt om meer. Daarnaast heeft het boek een fijne, makkelijk leesbare schrijfstijl. Sommigen vinden de schrijfstijl misschien té makkelijk, maar dat vind ik niet. De Hongerspelen heeft ook een simpele schrijfstijl. Af en toe is een simpele schrijfstijl juist wel fijn. Ik lees ontzettend veel boeken met een ietwat poëtische schrijfstijl en dan moet je echt je hoofd erbij houden wil je het verhaal kunnen begrijpen.

Conclusie
Ik geef Hush Hush een tien. Jazeker, een tien. De weinige minpuntjes zijn vermakelijk en ik vind ze bij het verhaal horen. Een geweldige debuutroman die vanaf nu zeker tot mijn favorieten behoort. De personages zijn goed uitgewerkt en het verhaal blijft je meeslepen waardoor het lastig werd om het boek weg te leggen. Bovendien is de relatie tussen Nora en Patch om op te vreten.