Sebastian Fitzeks " De Wreker" boeide me vanaf de eerste pagina . Ik kon het boek niet wegleggen eer ik het gelezen had. Tot op het einde weet Fitzek met zijn vloeiende schrijfstijl weet Fitzek spanning op te bouwen doorheen elk hoofdstuk. Het einde was open en liet veel ruimte voor speculatie hetgeen te verwachten is bij een thema als reïncarnatie. De diepgang in het boek laat je afdalen naar plekken waar je zelden bent geweest. Door je in te leven ontdek je dat een mens meer in zich heeft dan je in eerste instantie zou verwachten.
Hoofdpersoon Robert Stern heeft twee gezichten. Hij is een hardwerkende advocaat die wordt gerespecteerd. Hij sleept echter een onverwerkt trauma met zich mee, de dood van zijn pasgeboren zoontje Felix. Zijn huis is verwaarloosd hij heeft een alarm installatie in zijn huis, niet voor onbekenden maar wel om er voor te zorgen dat niemand uit zijn omgeving hem zo zou zien. De wonde wordt terug opengereten wanneer verpleegster Carina Freitag hem in contact brengt met Simon Sachs, een terminale kankerpatiënt uit het ziekenhuis waar ze werkt. Stern ontmoet hen op een afgelegen industrieterrein in Berlijn. Simon beweert mensen te hebben gedood in een vorig leven. De 10 jarige jongen zegt dat hij 15 jaar geleden een man vermoorde met een bijl op het industrieterrein. Wanneer Stern het gebouw betreed treft hij er inderdaad menselijke resten aan. Alles wat Simon vertelt blijkt uiteindelijk ook te kloppen. Wat is er aan de hand? Paranormale activiteit of heeft de psycholoog die Simon moest doen geloven in reïncarnatie om het lijden draaglijk te maken hem iets ingefluisterd? Stern ondergaat een rollercoaster aan emoties wanneer hij te horen krijgt dat zijn zoontje nog in leven is. Maar dat hij zal vermoord worden als Stern de echte moordenaar niet snel weet te vinden. Hij gaat opzoek naar de oplossing van het mysterie, struikelt over zijn eigen verleden en wordt steeds dieper getrokken in een donkere afgrond van Berlijn.
Fitsek schuwt ook de gevoelige thema's zoals pedofilie niet De personages zijn niet onsympathiek , maar mochten iets meer worden uitgewerkt .Iedereen lijkt te weinig attributen te hebben. Naarmate het boek vordert komt de gruwelijke waarheid aan het licht en niets is wat het lijkt. Een ijzingwekkend psychologisch thrillerverhaal dat je meevoert naar plekken waar geen mens wil zijn, op een manier verteld dat je maar één ding kunt doen: doorlezen. Ik huiverde, fronste, was verrast en erg benieuwd naar de afloop. Kortom, alles wat je zoekt in een goede thriller.