Lezersrecensie
Spannend boek waarin de mensen anders zijn dan ze werkelijk zijn.
De Krijtman, een prachtig cadeau van Hebban om het boek te lezen voordat het is uitgegeven.
De Krijtman is geschreven door C J Tudor. Het boek, in het Nederlands, telt 326 pagina’s.
Waar een cadeau van stoepkrijtjes tot kan leiden: het debuut… de Krijtman.
Een origineel boek met een goede opbouw. Het proloog vertelt al een vreselijke gebeurtenis. Maar voor het zover is begint Tudor bij een vriendengroepje in 1986. Gewone jongens; Ed, Fat Gav, Hoppo, Metal Mickey en Nicky, de dochter van de dominee. Waar Ed stiekem verliefd op is.
Ze lijken allemaal gewone kinderen die rondhangen in de speeltuin of in het bos. Het verhaal wordt vertelt in de ‘ik’ persoon, Ed.
Van dichtbij maakt hij een verschrikkelijk ongeluk mee op de kermis. Het Waltzer meisje. En daar ontmoet Ed daar zijn toekomstige meester Halloran. Samen proberen ze het meisje te redden.
Na die vreselijke gebeurtenis komt Ed in situaties terecht die allemaal leiden tot iets. Niet omdat hij iets doet, maar vooral omdat hij iets niet doet. De naïeve, kinderlijke logica van Ed brengt anderen in grote problemen doordat er conclusies worden getrokken die niet juist zijn.
De krijtmannetjes die door de vrienden worden getekend hebben zo hun eigen betekenis. Ieder tekent met zijn eigen kleur. Zo herken je wie het krijtmannetje tekent en wat de bedoeling is, afspreken in de speeltuin en of het spoed is.
Maar wie tekent de krijtmannetjes in die andere kleur? Wie tekent de krijtmannetjes die naar een plaats delict wijzen?
Het vriendengroepje begint scheuren te vertonen. Vertrouwen, eerlijkheid en openheid zijn belangrijk in vriendschap. Maar achterdocht, onbegrip en boosheid maakt dat deze onschuldig lijkende vrienden ieder hun eigen donkere geheimen hebben.
De Krijtman is geschreven door C J Tudor. Het boek, in het Nederlands, telt 326 pagina’s.
Waar een cadeau van stoepkrijtjes tot kan leiden: het debuut… de Krijtman.
Een origineel boek met een goede opbouw. Het proloog vertelt al een vreselijke gebeurtenis. Maar voor het zover is begint Tudor bij een vriendengroepje in 1986. Gewone jongens; Ed, Fat Gav, Hoppo, Metal Mickey en Nicky, de dochter van de dominee. Waar Ed stiekem verliefd op is.
Ze lijken allemaal gewone kinderen die rondhangen in de speeltuin of in het bos. Het verhaal wordt vertelt in de ‘ik’ persoon, Ed.
Van dichtbij maakt hij een verschrikkelijk ongeluk mee op de kermis. Het Waltzer meisje. En daar ontmoet Ed daar zijn toekomstige meester Halloran. Samen proberen ze het meisje te redden.
Na die vreselijke gebeurtenis komt Ed in situaties terecht die allemaal leiden tot iets. Niet omdat hij iets doet, maar vooral omdat hij iets niet doet. De naïeve, kinderlijke logica van Ed brengt anderen in grote problemen doordat er conclusies worden getrokken die niet juist zijn.
De krijtmannetjes die door de vrienden worden getekend hebben zo hun eigen betekenis. Ieder tekent met zijn eigen kleur. Zo herken je wie het krijtmannetje tekent en wat de bedoeling is, afspreken in de speeltuin en of het spoed is.
Maar wie tekent de krijtmannetjes in die andere kleur? Wie tekent de krijtmannetjes die naar een plaats delict wijzen?
Het vriendengroepje begint scheuren te vertonen. Vertrouwen, eerlijkheid en openheid zijn belangrijk in vriendschap. Maar achterdocht, onbegrip en boosheid maakt dat deze onschuldig lijkende vrienden ieder hun eigen donkere geheimen hebben.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Carin
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
