Weer genoten van Erika Foster, kom maar op met deel 4

Inhoud:
“ Het lichaam zonk snel, door gewichten omlaag getrokken. Het kwam in de zachte, ijskoude, modder tot rust. Daar zou ze jarenlang ongestoord blijven liggen, bijna vredig.”
Inspecteur Erika Foster krijgt een tip waar ze bewijsmateriaal kan vinden in verband met een grote narcoticazaak. Met een duikteam start ze de zoektocht in de oude groeve waar ze de drugs ook daadwerkelijk vinden. Waar ze echter niet op rekenen is dat ze vervolgens ook een skelet vinden van een kind. Het blijkt al snel dat deze overblijfselen van een meisje zijn, Jessica Collins, die 26 jaar geleden plotseling verdween, notabene in haar eigen straat, op weg naar het verjaardagsfeestje van een vriendinnetje. Deze zaak was zesentwintig jaar geleden toch echt goed onderzocht, maar was niet opgehelderd. Ook nu Erika Foster zich erin vast bijt lijkt het een onbegonnen zaak zonder aanknopingspunten. De familie Collins is uiteengevallen en lijkt verscheurd door onwetendheid en verdriet. Wanneer komt deze zaak tot een oplossing? Er moet toch iemand al zesentwintig jaar met een groot geheim rondlopen?
Persoonlijke Leeservaring
Dit is nu het derde deel van Robert Bryndza met Erika Foster in de hoofdrol. De vorige delen Het meisje in het ijs en De stalker in de nacht heb ik ook mogen lezen in deze serie. Ik moet zeggen dat ik dat vaak prettig vind als er een serie is met terugkerende hoofdpersonen. Je leert de boekpersonages natuurlijk beter ‘kennen’ als je ze meerdere jaren uit zijn of haar leven mag volgen. Misschien wel daarom had ik tijdens het lezen het idee dat ik dit boek nog beter vond dan de vorige delen. Ik ben ervan overtuigd dat Donker water heel goed als losstaand boek gelezen kan worden maar ik zou iedereen toch aanraden de boeken over Erika Foster op volgorde te lezen.
Erika Foster is in dit derde deel niet meer werkzaam voor de afdeling moordzaken, wat ze erg jammer vind. Noodgedwongen moet ze samenwerken met het Project Team in een poging de georganiseerde misdaad te bestrijden. Door een binnengekomen tip in verband met een lopende narcotica zaak start Erika een zoektocht in een oude en ongebruikte groeve naar een partij drugs. De drugs worden gevonden maar ook een skelet van een kind! Al snel blijkt dat het de overblijfselen van Jessica Collins zijn, die zesentwintig jaar geleden spoorloos is verdwenen. Erika doet er alles aan om deze zaak toch op te mogen lossen, ondanks dat ze niet meer op de afdeling moordzaken werkt, en met succes. Amanda Baker is een van de rechercheurs, die zich vroeger met de verdwijning van Jessica heeft beziggehouden. Voor Amanda is deze zaak echter een persoonlijk drama geworden. Niet alleen omdat deze zaak niet werd opgelost, maar ook omdat Amanda buiten spel werd gezet, erg tegen haar zin in. De zaak heeft haar nooit losgelaten en hierdoor verloor ze zichzelf en raakte ze aan lagerwal. Als Erika haar na al die jaren benadert en haar allerlei vragen stelt komt er in deze moeilijke zaak eindelijk een beetje schot. Jessica is zesentwintig jaar geleden slachtoffer geworden, maar zal zij het enige slachtoffer blijven voordat deze zaak eindelijk kan worden opgelost?
Dat er geen schot in deze oude moordzaak zat, betekent niet dat ik vond dat er geen schot in het verhaal zat, zeker niet! Kortom ik heb weer genoten van Erika Foster en haar collega’s. Kom maar op met deel vier zou ik zeggen!