Ik kan naast je lopen, maar ik kan je niet dragen.

Dit boek wat ik mag lezen voor de leesclub is geschreven door Benjamin Alire Sáenz. Dit is mijn eerste boek van deze schrijver vooraf had ik wel hoge verwachtingen aan de hand van alle goede verhalen over Aristoteles en Dante. Aan deze verwachtingen heeft dit boek zeker voldaan.

Het boek uitgegeven door Blossom books ziet er in eerste instantie alleen al prachtig uit de cover is erg passend bij het boek. Het boek gaat over Salvador die opzoek gaat naar wie hij is en waar hij thuis hoort. De schrijfstijl heb ik als prettig ervaren bijzonder hoe alles zo mooi in mekaar overloopt en een samenhangend geheel vormt. Dit boek wegleggen is door de korte hoofdstukken niet gemakkelijk. In het begin moest ik even wennen aan de poëtische schrijfstijl maar ben er door dit boek ontzettend van gaan houden. Wat een mooie inzichten zijn in dit boek verwerkt zoals:

“Ik heb je je hele leven geprobeerd te beschermen tegen alle rottigheid in de wereld, tegen alle slechte dingen. Maar hier kan ik je niet tegen beschermen.”…… “Het enige wat ik heb, is een schouder. En daar moet je het mee doen. Toen je klein was droeg ik je altijd. Soms mis ik dat. Maar die tijd is voorbij. Ik kan naast je lopen Salvie, maar ik kan je niet dragen.”

En deze: “Fluiten in het donker.” (als rode draad door het hele verhaal)

Dit boek lees je met een lach en een traan. Zelf kon ik me erg inleven in dit boek en kwamen sommige personages erg dicht bij mij als persoon. Op het einde komt alles op een bijzondere manier samen waardoor je niet met storende vragen blijft zitten. Ben erg dankbaar dat ik dit boek mocht lezen voor de leesclub het is echt een bijzonder pareltje.

Van mij krijgt dit boek 5 sterren. Het andere deel van Benjamin Alire Sáenz staat ondertussen te wachten in mijn boekenkast om gelezen te worden.