Recensie Die zomer

Een roman van een thrillerschrijver.

Ik wist niet zo goed wat ik daarvan moest denken, maar de tekst op de achterflap sprak me aan.

Jack heeft een ongeneeslijke ziekte, waardoor hij maar een aantal maanden te leven heeft. Hij gaat er op zijn eigen manier mee om, door brieven te schrijven aan zijn vrouw Lizzie. Het gezin van Jack reageert ieder op zijn eigen manier op de toekomstige dood van Jack. Tot er iets gebeurt wat de situatie drastische verandert.

De personages zijn goed uitgewerkt, het gaat vooral om Jack, en zijn dochter Michelle, het oudste kind van het gezin.
Jack is een alleenstaande vader, die zijn gezin, na een maandenlang ziekbed weer bij elkaar moet zien te krijgen, om te zorgen dat dat zo kan blijven. Dit gaat niet zonder slag of stoot natuurlijk. Hij doet zijn best voor zijn kinderen en wil tegelijkertijd een wens van Lizzie vervullen. Doordat hij zich daar op focust, verliest hij zijn gezin uit het oog. Hij wordt met de neus op de feiten gedrukt, en doet er alles aan om het gezin bij elkaar te houden. Hij praat met zijn dochter Michelle, en probeert samen met haar te zoeken naar oplossingen, zodat zij niet de moederrol over moet nemen over de jongere kinderen van het gezin. Het werkt en het gezin wordt hechter.

Prachtige thema's in dit verhaal zijn familie, en familieliefde. Hoe ver kun en wil je gaan voor je gezin wanneer je er alleen voor staat, zonder je partner. Vriendschap speelt hierbij een belangrijke rol.
Het verhaal is hartverwarmend, er schuilt een stukje familiegeschiedenis in, maar echte emoties komen in het boek niet goed naar voren.

Kortom: een mooi geschreven verhaal, dat overigens wel iets verder uitgediept had kunnen worden.