Recensie Hersenschimmen

Ontroerend, breekbaar, pakkend. Zomaar 3 trefwoorden die naar boven komen als ik aan dit boek denk. Gezien het feit dat Alzheimer nu zeer dichtbij staat, en heel herkenbaar is, wilde ik dit boek graag eens lezen. Ik ben blij dat ik dat heb gedaan. Met dit boek neemt de lezer een kijkje in de gedachten wereld van Maarten, een oudere man met Alzheimer. Zijn vrouw Vera en hijzelf moeten met deze ziekte handelen. En dat is niet gemakkelijk.
Je voelt de liefde van Maarten voor Vera, ondanks zijn verwarringen. Hij wil het zo graag goed doen voor haar, maar voelt tegelijk zoveel onmacht over zijn verdwijnende herinneringen die hij samen met haar heeft beleefd.
En het verdriet van Vera raakte mij diep. Ik kan me zo goed inleven, dat je als buitenstaander (althans, degene die niet aan de ziekte lijdt, maar wel in de omgeving is van degene die Alzheimer heeft) ook veel onmacht voelt. Vooral omdat ik het nu ook enigszins meemaak in mijn omgeving. Je wil iemand zo graag bij je houden, maar dat lukt niet, en hij/zij glipt alleen maar verder weg. Ik kan begrijpen dat je daar wanhopig van wordt.
Ik vond het prachtig om een stukje herkenning te krijgen in de emoties van Vera, maar evengoed in de acties en reacties van Maarten. Het is zelfs verwarrend voor de persoon die de ziekte heeft.
Ontzettend knap staaltje schrijfwerk als je je zo kunt inleven in iemand die Alzheimer heeft. Mooi.