Mijn eerste Linda Jansma

7de recensie Maart 2015
Recensie van het derde boek van Linda Jansma
Cover:
Mooi zwart wit met de titel en naam van de auteur in kleur. Ik had eerder een foto van een kind met donker haar genomen, het gaat oa over ontvoerde kinderen uit Roemenië en die zijn meestal wat donkerder.
Het verhaal:
Dierenarts Anouk is sinds 9 maanden weduwe. Haar man Thijs is omgekomen bij een eenzijdig verkeersongeval. Ze is achter gebleven met haar bijna 12 jarige dochter Amy. Anouk heeft praktijk aan huis en wordt geassisteerd door Vincent en assistente Jessica. Jessica heeft een vriend Luca die al vanaf het begin de rillingen over Anouk haar rug doen lopen.
Wanneer Ruben op een avond komt vragen of zijn dochtertje Katja van 10 in de kerstvakantie een paar uurtjes per dag bij haar mag zijn, zegt ze ja. Ruben moet werken en zijn ex Bianca treft voorbereidingen om naar Portugal te verhuizen. Anouk is alleen bang voor de reactie van Amy want de twee nichtjes zijn kat en hond samen. Wanneer Ruben niet komt opdagen bij Bianca om zijn dochter op te halen zet Bianca Katja met haar tas bij Anouk af en gaat weg. Ruben is spoorloos totdat hij haar belt en het telefoon gesprek eindigt met een knal. Waar is Ruben is hij vermoord en wat heeft Ruben met het onderzoek van Thijs te maken. Op de laptop van Amy , die Ruben na het overlijden van Thijs heeft schoongemaakt staat een verborgen bestand op, waarom heeft Ruben die niet verwijderd?
In Roemenië is een Nederlandse man op de vlucht samen met een klein meisje. Hij heeft iets ontdekt en dat mag niet openbaar gemaakt worden. Gelukkig kan hij alle informatie die hij heeft verzenden naar Nederland. De vlucht naar Nederland is gevaarlijk en ze worden op de hielen gezeten door een bende, kunnen zij veilig in Nederland aan komen?

Mijn Mening:
Ik heb het boek met veel plezier gelezen alleen ergerde ik me aan Anouk. Een slimme vrouw, anders ben je geen dierenarts, maar zo naïef. Ze wordt gewaarschuwd om weg te gaan met de meiden, maar toch doet ze als de voordeurbel gaat gewoon open. Wanneer Ruben haar zegt dat ze meteen weg moeten, gaat ze met haar handen over elkaar staan en wil eerst zijn verhaal horen. Wanneer ze heel voorzichtig ergens zij ondergedoken gaan Ruben en zij zonder de meisjes weg en komt Anouk gewoon door de straat weer terug gelopen naar het onderduik adres. Zo komen er nog veel voorvallen voor waar ik me aan ergerde. Wanneer je weet dat er mensen achter je aan zitten doe je toch voorzichtig, schakel je toch de politie in, maar nee zij doet alles op haar dooie gemakje en denkt dat het wel mee valt. Ook de 2 meiden Katje van 10 en Amy van bijna 12 waren veel te wijs voor hun leeftijd. Wanneer de meiden 13 en 14 waren geweest had het gekund. Ook vind ik de reactie van de meiden na het auto ongeluk, de verdwijning van Ruben en de vlucht uit hun huis vreemd. Ze vallen gewoon in slaap zonder vragen. Toch vond ik het verhaal erg goed en was verrast over de rol van Luca.

Het plot: 4
Leesplezier: 3
Spanning: 3
Schrijfstijl: 3
Conclusie: ik geef dit boek 3 sterren en ga zeker verder me de andere boeken van Linda wat ik heb gehoord dat ze steeds beter worden.