Wow dit verhaal zette me aan het denken

Het prachtige boek wat ik van uitgeverij Clavis kreeg, deed in huize Kuiper meteen stof opwaaien. De kinderen kijken vaak niet naar de boeken die binnen komen, maar deze trok aan. Waarom zetten ze nu al meteen op de cover het einde neer? Spoilers. Dan weet je toch het verhaal al. Waren wat opmerkingen over het boek. Ik was dan ook heel benieuwd wat Adam Silvera allemaal te vertellen heeft over de personages voordat ze allebei doodgaan en dat binnen 24 uur.

Het verhaal bestaat uit 4 delen. Deel 1 begint bij Death-Cast die op 5 september net na middernacht de mensen opbelt die die dag gaan sterven. Sommige nemen het goed op anderen worden kwaad verdrietig of gaan schelden. Onder ieder nieuw deel staat er een mooie quote op de pagina en die zet je al meteen aan het denken

De dood is niets om bang voor te zijn,

Veel erger is het om nooit aan je leven te beginnen.

Marcus Aurelius, Romeinse keizer.

Deel 2 De laatste vriend. Mateo en Rufus leren elkaar kennen via een app die speciaal gemaakt is voor doodlopers, zodat ze hun laatste dag niet alleen hoeven door brengen Deel 3 Het begin en Deel 4 Het einde. De delen zijn dan weer onderverdeeld in hoofdstukken en worden door de personage waar het dan over gaat verteld, dus in de ik vorm. Bovenaan zie je de tijd staan die dus aangeeft hoelang ze nog ongeveer te leven hebben.

Tijdens het lezen moest ik steeds zelf denken, wat als je weet dat je die dag gaan sterven en niet weet hoe. Zou je het willen weten. Ga je nog gauw dingen doen die je altijd al had  willen doen, ga je van iedereen afscheid nemen of kruip je onder de dekens en wacht je af!!.

Het lijkt me dood eng, maar de twee hoofdpersonages die elkaar als laatste vrienden treffen helpen elkaar de dag door te komen.

Wat er ook gebeurt, we gaan uiteindelijk allemaal dood. Niemand heeft het eeuwige leven, maar door wat we achterlaten, leven we verder in de herinnering van anderen.

Het goed geschreven verhaal neemt je soms mee tijdens een trip van andere doodlopers of mensen die niet gebeld zijn door Death-cast, maar die verhalen overlappen dan het verhaal van Mateo en Rufus. Ze komen elkaar tegen in de trein of in een boekhandel of gewoon op straat en hoe Adam dat beschrijft is echt buitengewoon goed.

Het boek gaat maar over 1 dag uit het leven van Mateo en Rufus, je weet het plot al, maar het verhaal neemt je mee tijdens een emotionele rollercoaster. Het vertelt het leven van de twee laatste vrienden, maar tevens een klein stukje van het leven van de personen die ze achter zich laten en mensen die toevallig hun pad kruisen. Een verhaal wat ik wel verfilmd zie worden. Het laat je niet los en neemt je nog dagen mee met de vraag, wil je het van tevoren weten en wat laat je achter na je dood. Met tranen sloeg ik dit boek dicht, wat een mustread is dit.

Lieve leesgroet Caroline