Is dit een reisverhaal naar een exotisch oord?

Redmond O’Hanlon, dat is toch een bioloog die reisverhalen schrijft over verre exotische oorden vol ontberingen? En dan nu een boek over Almere? En warempel, het gaat ook deze keer over natuur en ontberingen, het zit opnieuw vol humor en scherpe waarnemingen, en het is een boek met plaatjes!
Na het eerste hoofdstuk, waarin Redmond zijn afschuw uit, over wat hij bij zijn eerste kennismaking in Almere aantreft, vroeg ik me af of ik wel verder moest lezen….
Gelukkig deed ik dat toch, heerlijk, hij heeft echt een neus voor goede verhalen en brengt veel met elkaar in verband. Hij beweegt tussen het romantische en tragische verhaal van “Haddock” en het mogelijk iconische van de Fuut. Hij neemt de lezer mee op omzwervingen naar de periferie van de stad en ook ver daarbuiten. De Markerwadden staan voor hoe het toen gegaan is op de plek waar Almere nu ligt….
Zo wordt Almere, ooit ontstaan op splinternieuw, uit zee gewonnen land, ingebed in verhalen over architectuur en geologie, ook archeologisch en biologisch van allerlei connotaties voorzien, en uiteindelijk wordt deze stad bijna geschilderd als typisch Nederlands! Eigenlijk maakt hij deze stad tot heerlijk en heus Nederlands cultureel erfgoed: het is een stad waar geen kind huilt, het is een stad zonder angst!