Suzanne Collins is bezig aan een geweldige serie boeken waarbij dit boek er ook eentje is om je vingers bij af te likken. De zaadjes die in het eerste deel van de trilogie werden gepland, komen vervolgens tot bloei. Opnieuw een verhaal vol vuur en vlam werd het tweede boek van Suzanne Collins. Het boek werd de eerste maal gedrukt in 2011 bij uitgeverij Van Goor nadat het vertaald was uit het Engels ( de oorspronkelijke titel is ‘Catching fire’).
De titel verwijst naar de winnares Katniss Everdeeen die heel Panem in de problemen lijkt te brengen. De lezer zal dan ook verrast zijn als hij te weten komt wat de kwartskwelling zal inhouden. Door de verontwaardiging is het boek een echte pageturner. Doordat het boek in de tegenwoordige tijd is geschreven, wordt de spanning alleen maar groter. De schrijfster maakt hiermee duidelijk dat Katniss lang zelf niet weet wat er gaat gebeuren. Dat het boek vol avontuur zit, wordt duidelijk na enkele hoofdstukken. Ze moet boeten voor de reacties die ze heeft uitgelokt. Wanneer ze te horen krijgen wat de kwartskwelling zal zijn, kan het bessenmeisje er niet meer onderuit. Het wordt dan ook een emotioneel verhaal. De reactie van Katniss tegenover het Capitool en President Snow wordt ook duidelijk in de verf gezet. Op de cover van de roman prijkt een foto van Katniss die in vuur en vlam staat tijdens het interview. Zo maakt de auteur duidelijk dat het kostuum iets te maken heeft met de titel van het boek. Het boek wordt verteld vanuit het standpunt van Katniss Everdeen wat het allemaal nog persoonlijker en intenser maakt. Dat het boek in de categorie van een adolescentenroman kan geplaatst worden, kan men duidelijk merken aan de woordenschat ( de schrijfster gebruikt begrijpbare woorden). Nochtans is het boek ook geschikt voor volwassenen aangezien het een vleugje fantasie bevat (er werden nieuwe woorden gecreëerd). Het maatschappijkritische aspect wordt mooi uitgedrukt als men de schuld van de opstand in Katniss haar schoenen probeert te schuiven. Dit is dan ook een knipoog naar de problemen in de wereld.
Het boek boeit van begin tot het einde en het laat je ook daarna niet meer los. In mijn ogen is Suzanne Collins er dan ook weer in geslaagd om een aantrekkelijk boek te schrijven. Deze keer over liefde, politiek, opstand en intrige in de gevaarlijkste arena. Dat in het boek een eenvoudige woordenschat wordt gebruikt, wordt door sommige critici ten zeerste afgekeurd. Ik juich dit alleen maar toe aangezien het boek hierdoor vlotter wordt om te lezen en dus ook toegankelijker. Door het maatschappijkritische aspect worden de lezers zich hopelijk wat meer bewust van de gevaren van de politiek. Dat het verhaal met een speciale kijk naar de toekomst is geschreven, is dan ook een bijzonder gegeven. De lezer gaat dan hopelijk nadenken over de gevolgen van de moderniteit, die grote veranderingen meebrengt voor de samenleving. Ik hunker al om het derde deel te lezen van haar trilogie.