Lezersrecensie
[REVIEW] HYBRID, DE NIEUWE WERELD
Hoe de dingen soms toch lopen. Heel toevallig ben ik op dit boek uitgekomen. Dankzij Sociale media, het werkt dus echt wel. De info die ik over dit boek vond kon me wel intrigeren. Als ik op de twitter account van de auteur dan de datum van de officiële voorstelling te weten ben gekomen, kon ik niet anders dan er op ingaan. Nog voor ik iets over dit boek wist, boeide het me mateloos. Dus een korte tweet van ik kom zeker naar je voorstelling!
En zoals altijd al mijn leuze is geweest, een cd_BE een woord, gisteren ben ik dus afgezakt naar Londerzeel om een meet & Greet te doen met de auteur: Greet Ilegems. Ik had zelfs een zeer aangename babbel met deze charmante auteur. Zonder veel over de plot vrij te geven, voel je direct dat ze goed weet wat ze wil vertellen en of ze daar is in geslaagd, lees je hier.
Het is lang geleden dat ik nog een boek in het Nederlands heb gelezen. Ik kan me de laatste zelfs niet meer herinneren. Wiplala het gekende kinderboek, geschreven door Annie M.G. Schmidt, even buiten beschouwing gelaten. Een nieuwe film of reeks krijgt van mij 5 minuten om me te overtuigen. Als het in de eerste minuten niet lukt, dan is het hopeloos om me mee te krijgen. Dat stramien heb ik doorgetrokken voor boeken. Al zijn de minuten pagina’s geworden. Als ik pagina 5 zie, dan stop ik. Al was pagina 5 in dit boek eigenlijk pagina 13. Dus met de lat te hebben neergelegd aan dit avontuur beginnen lezen, ik kan zonder schaamte zeggen dat ik pagina 13 zelfs niet heb zien passeren. Vanaf de eerste paragraaf was ik direct mee in de wereld van ikken. Een wereld waar natuur achter glas wordt geplaatst en de industrie heerst. Waar alles automatisch gebeurd en de elitaire schoolgaande jeugd rot en rot verwend is. Een land vol futurisme. Vreemde benamingen voor alledaagse toestellen. Over auto’s, vliegtuigen en GSM’s wordt niet gesproken. We maken kennis met de Mobile, Luchters & portables. En een oud monument in het presidentieel college dat vragen oproept.
Toen ik dit boek aan het lezen was, moest ik denken aan andere verhalen en films uit het genre van Science Fiction, fantasy, Romantiek, Avontuur, Drama & horror. Denk aan al was is uitgebracht van de afgelopen twee decenia, haal daar enkel de goede elementen uit en dan krijg je iets dat in de buurt komt van HYBRID. Maar overgoten met een ongezien sausje van fantasie.
Op de achterkant vertelt dit boek dat het gaat over Amina, een slim maar schuw meisje dat opgeroeid is tussen de wezen van een buitenwijk. Haar moeder ligt sinds de geboorte van Amina in een bizarre coma. Dus Amina, net als de lezer, weet niets van haar afkomst. En die ongekende familie geschiedenis maakt dit verhaal zo meeslepend. Wie is Amina? Dat is een vraag die ik al vrij snel begon te stellen. Jammer genoeg is het nog steeds een vraag die ik me blijf stellen. Hoewel, ik heb een vermoeden. Want zoals ik ooit eens geschreven heb: “In een boek staat niets, dat in de toekomst niet belangrijk is. Hoe klein het ook kan zijn. “
Maar terwijl ik dit schrijf moet ik denken aan het liedje dat Jean Gabin zong: Maintenant je sais, je sais qu’on ne sait jamais.
In het begin is het even aanpassen, dit boek is een rollercoaster aan intriges en vragen die er voor zorgen dat je zo snel mogelijk naar de volgende pagina of zelfs hoofdstuk wil gaan om te weten wat er gebeurd. Of gaat gebeuren. Ik geef toe dat ik soms even de logica niet kon volgen, maar in een volgend hoofdstuk werd het dan duidelijk. Hoewel er nog wel wat vragen open staan.
Wat ik in een boek altijd al gewaagd vind en eigenlijk ook in film, zijn sprongen naar het verleden. Meestal begint het boek met iets dat x aantal jaar geleden gebeurd is. Als lezer heb je dan niet echt een idee wat er daar belangrijk is, maar nadien ben je wel volledig mee. De sprong hier naar het verleden kwam onverwacht en eigenlijk net op het juiste moment. Wat er toen gebeurd was, is ons in flarden uitgelegd. Aangezien we het verhaal van Amina meemaken was het dus nodig dat we dat stukje verleden meekregen, het feit dat er even mee gewacht is, maakt het er enkel maar beter op. Het is pas veel later dat je de kleine nuances uit het verleden begrijpt. Hoewel, door de reis in de tijd was mijn vermoeden al snel bevestigd dat Amina soms iets te veel in de goedheid van haar medemens gelooft.
Dit boek brengt ons niet enkel in contact met Amina, maar ook met tal van andere personages, zoals Lucas, Gauthier, Sebastian en Matheian. Ik kreeg soms het Lost (TV-reeks die van 2004–2010 liep) gevoel. Al deze personages beleven hun eigen avonturen parallel met wat Amina meemaakt, tegen het einde merk je dan dat enkele van deze verhaallijnen samenkomen. En nog enkele blijven open. Zo heb ik bijvoorbeeld nog enkele vragen over hoofdstuk 10. Dit is het enige hoofdstuk waar ik echt op mijn honger ben blijven zitten.
De 286 pagina’s vervelen geen seconde. Dit boek doet me meer denken aan act 1 van een verhaal, je hebt heel je set-up, een beetje pay-off, maar de grote finale daar heb je nog het raden naar. Hopelijk doet Greet Ilegems ons niet aan wat Terry Goodkind ons gelapt heeft met zijn epische fantasy romans: The Sword of Truth. Nog een reeks van 15 boeken, daar heb ik het geduld niet meer voor. Maar Hybrid heeft zeker haar plaatsje verdient op mijn fantasie schap bij de elite van sciencefiction- en fantasy literatuur.
En toch is dit verhaal, in mijn ogen, niet af. Ik had gehoopt op een einde of toch antwoord op wat meer vragen, net zoals Lost, eindig je met meer vragen dan antwoorden. Bij Lost stoorde me dat, bij Hybrid niet. Hier kunnen we spreken van een cliffhanger en dat kan ik altijd wel waarderen, als het goed gedaan is. We maken dit verhaal mee samen met Amina, Lucas, Gauthier, Sebastian en Matheian. Net als deze personages ontdekken we beetje bij beetje dat er meer aan de hand is dan wat we denken te weten. Want het gaat tenslotte om kinderen die net volwassen zijn geworden en om één of andere reden moeten volwassenen de jongeren zolang mogelijk in het ongewisse laten. En als dit verhaal gaat in de richting dat ik denk dat het gaat, zal hun dit nog zuur opbreken.
Ik kan alvast niet wachten om de volgende delen te lezen en mee in het avontuur te springen met Amina.
Deze reeks hoort zeker thuis bij goeie Vlaamse sciencefiction- en fantasy literatuur. Meer nog moesten we budget hebben zou deze reeks films als The Hunger Games, The Hobbit, the golden compass en Divergent ver achter zich laten liggen. Deze reeks transformeren naar een boeide filmscenario is iets dat ik zeker op mijn Bucketlist wil plaatsen. Want mensen die niet graag lezen, lopen hier zeker een pracht verhaal mis.
Als ik je nog eens tegenkom Greet, dan ben ik je een vuistje te goed. Of een pint, je mag kiezen. In combinatie met een babbeltje om me mee te nemen in deze wondere wereld, want ik ben er zeker van dat ik nog enkele details over het hoofd heb gezien. Je hebt er in elk geval een fan bij.
En zoals altijd al mijn leuze is geweest, een cd_BE een woord, gisteren ben ik dus afgezakt naar Londerzeel om een meet & Greet te doen met de auteur: Greet Ilegems. Ik had zelfs een zeer aangename babbel met deze charmante auteur. Zonder veel over de plot vrij te geven, voel je direct dat ze goed weet wat ze wil vertellen en of ze daar is in geslaagd, lees je hier.
Het is lang geleden dat ik nog een boek in het Nederlands heb gelezen. Ik kan me de laatste zelfs niet meer herinneren. Wiplala het gekende kinderboek, geschreven door Annie M.G. Schmidt, even buiten beschouwing gelaten. Een nieuwe film of reeks krijgt van mij 5 minuten om me te overtuigen. Als het in de eerste minuten niet lukt, dan is het hopeloos om me mee te krijgen. Dat stramien heb ik doorgetrokken voor boeken. Al zijn de minuten pagina’s geworden. Als ik pagina 5 zie, dan stop ik. Al was pagina 5 in dit boek eigenlijk pagina 13. Dus met de lat te hebben neergelegd aan dit avontuur beginnen lezen, ik kan zonder schaamte zeggen dat ik pagina 13 zelfs niet heb zien passeren. Vanaf de eerste paragraaf was ik direct mee in de wereld van ikken. Een wereld waar natuur achter glas wordt geplaatst en de industrie heerst. Waar alles automatisch gebeurd en de elitaire schoolgaande jeugd rot en rot verwend is. Een land vol futurisme. Vreemde benamingen voor alledaagse toestellen. Over auto’s, vliegtuigen en GSM’s wordt niet gesproken. We maken kennis met de Mobile, Luchters & portables. En een oud monument in het presidentieel college dat vragen oproept.
Toen ik dit boek aan het lezen was, moest ik denken aan andere verhalen en films uit het genre van Science Fiction, fantasy, Romantiek, Avontuur, Drama & horror. Denk aan al was is uitgebracht van de afgelopen twee decenia, haal daar enkel de goede elementen uit en dan krijg je iets dat in de buurt komt van HYBRID. Maar overgoten met een ongezien sausje van fantasie.
Op de achterkant vertelt dit boek dat het gaat over Amina, een slim maar schuw meisje dat opgeroeid is tussen de wezen van een buitenwijk. Haar moeder ligt sinds de geboorte van Amina in een bizarre coma. Dus Amina, net als de lezer, weet niets van haar afkomst. En die ongekende familie geschiedenis maakt dit verhaal zo meeslepend. Wie is Amina? Dat is een vraag die ik al vrij snel begon te stellen. Jammer genoeg is het nog steeds een vraag die ik me blijf stellen. Hoewel, ik heb een vermoeden. Want zoals ik ooit eens geschreven heb: “In een boek staat niets, dat in de toekomst niet belangrijk is. Hoe klein het ook kan zijn. “
Maar terwijl ik dit schrijf moet ik denken aan het liedje dat Jean Gabin zong: Maintenant je sais, je sais qu’on ne sait jamais.
In het begin is het even aanpassen, dit boek is een rollercoaster aan intriges en vragen die er voor zorgen dat je zo snel mogelijk naar de volgende pagina of zelfs hoofdstuk wil gaan om te weten wat er gebeurd. Of gaat gebeuren. Ik geef toe dat ik soms even de logica niet kon volgen, maar in een volgend hoofdstuk werd het dan duidelijk. Hoewel er nog wel wat vragen open staan.
Wat ik in een boek altijd al gewaagd vind en eigenlijk ook in film, zijn sprongen naar het verleden. Meestal begint het boek met iets dat x aantal jaar geleden gebeurd is. Als lezer heb je dan niet echt een idee wat er daar belangrijk is, maar nadien ben je wel volledig mee. De sprong hier naar het verleden kwam onverwacht en eigenlijk net op het juiste moment. Wat er toen gebeurd was, is ons in flarden uitgelegd. Aangezien we het verhaal van Amina meemaken was het dus nodig dat we dat stukje verleden meekregen, het feit dat er even mee gewacht is, maakt het er enkel maar beter op. Het is pas veel later dat je de kleine nuances uit het verleden begrijpt. Hoewel, door de reis in de tijd was mijn vermoeden al snel bevestigd dat Amina soms iets te veel in de goedheid van haar medemens gelooft.
Dit boek brengt ons niet enkel in contact met Amina, maar ook met tal van andere personages, zoals Lucas, Gauthier, Sebastian en Matheian. Ik kreeg soms het Lost (TV-reeks die van 2004–2010 liep) gevoel. Al deze personages beleven hun eigen avonturen parallel met wat Amina meemaakt, tegen het einde merk je dan dat enkele van deze verhaallijnen samenkomen. En nog enkele blijven open. Zo heb ik bijvoorbeeld nog enkele vragen over hoofdstuk 10. Dit is het enige hoofdstuk waar ik echt op mijn honger ben blijven zitten.
De 286 pagina’s vervelen geen seconde. Dit boek doet me meer denken aan act 1 van een verhaal, je hebt heel je set-up, een beetje pay-off, maar de grote finale daar heb je nog het raden naar. Hopelijk doet Greet Ilegems ons niet aan wat Terry Goodkind ons gelapt heeft met zijn epische fantasy romans: The Sword of Truth. Nog een reeks van 15 boeken, daar heb ik het geduld niet meer voor. Maar Hybrid heeft zeker haar plaatsje verdient op mijn fantasie schap bij de elite van sciencefiction- en fantasy literatuur.
En toch is dit verhaal, in mijn ogen, niet af. Ik had gehoopt op een einde of toch antwoord op wat meer vragen, net zoals Lost, eindig je met meer vragen dan antwoorden. Bij Lost stoorde me dat, bij Hybrid niet. Hier kunnen we spreken van een cliffhanger en dat kan ik altijd wel waarderen, als het goed gedaan is. We maken dit verhaal mee samen met Amina, Lucas, Gauthier, Sebastian en Matheian. Net als deze personages ontdekken we beetje bij beetje dat er meer aan de hand is dan wat we denken te weten. Want het gaat tenslotte om kinderen die net volwassen zijn geworden en om één of andere reden moeten volwassenen de jongeren zolang mogelijk in het ongewisse laten. En als dit verhaal gaat in de richting dat ik denk dat het gaat, zal hun dit nog zuur opbreken.
Ik kan alvast niet wachten om de volgende delen te lezen en mee in het avontuur te springen met Amina.
Deze reeks hoort zeker thuis bij goeie Vlaamse sciencefiction- en fantasy literatuur. Meer nog moesten we budget hebben zou deze reeks films als The Hunger Games, The Hobbit, the golden compass en Divergent ver achter zich laten liggen. Deze reeks transformeren naar een boeide filmscenario is iets dat ik zeker op mijn Bucketlist wil plaatsen. Want mensen die niet graag lezen, lopen hier zeker een pracht verhaal mis.
Als ik je nog eens tegenkom Greet, dan ben ik je een vuistje te goed. Of een pint, je mag kiezen. In combinatie met een babbeltje om me mee te nemen in deze wondere wereld, want ik ben er zeker van dat ik nog enkele details over het hoofd heb gezien. Je hebt er in elk geval een fan bij.
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van cd_BE
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
