Vermeer schrijft vakantiethrillers: de laatste twee jaar zelfs twee keer per jaar. Misschien zou ze er goed aan doen om zelf eerst eens op vakantie te gaan voordat ze weer een thriller schrijft, want de spanning neemt m.i. met iedere nieuwe thriller meer af. Tijdens het lezen van Bella Italia dacht ik soms dat ik met een jeugdroman te maken had: Duits jongetje wordt vermoord, Nederlands jongetje is daarvan getuige. De verkeerde dader wordt gepakt en jongetje durft in Nederland niets meer te zeggen over de moordenaar, wel vertoont hij afwijkend gedrag. De plot van het verhaal wordt niet uitgediept en de lezer weet al bladzijden voor het eind wie het dan wel gedaan heeft. Ik heb geen enkele bladzijde spanning gevoeld. Ook het einde komt me voor als een jeugdboek. Jongetje gaat niet meer naar Italië op vakantie, maar gewoon in Nederland om er te vissen met zijn vriendje. Hallo zeg.
Onbegrijpelijk dat Lezend Nederland daarvoor een NS Publieksprijs wil geven. Misschien meer iets voor een Schiphol Award.