Wel goed maar niet ‘heel’

In zijn naschrift schrijft Jens Henrik Jensen dat 'De hondenmoorden' wel fictie is maar toch ook feiten bevat die er om doen. Alleen zijn ze dan met andere personages en soms in een andere omgeving maar feit blijft het dat het wel echt is gebeurd. En zo heeft de Deense auteur die een opleiding journalistiek heeft gevolgd, zijn eerste deel van de Oxen-trilogie opgebouwd. En met de tot de verbeelding sprekende titel ‘De hondenmoorden’.

Heel snel zadelt Jensen zijn lezers op met drie moorden van belangrijke personen. Achtereenvolgens overlijden Hannibal Frederiksen, Mogens Bersøe en Hans-Otto Corfitzen. Parallel daaraan laat hij een anoniem iemand, met een witte samojeed, sommige slachtoffers benaderen met een geheimzinnige en schimmige reden. Die ‘iemand’ blijkt uiteindelijk Niels Oxen te zijn, ex-commando die na zijn diensttijd zich heeft teruggetrokken in de Deense bossen.
Als Oxen wordt opgespoord en ondervraagd, blijkt bij zijn terugkeer dat zijn hond, Mr. White, is gedood en opgehangen. Dan blijft er voor hem niets anders over dan zijn onschuld te bewijzen door de schuldigen van de moorden op te sporen. Hij doet dat met Margrethe Franck, waarbij al heel snel door dit duo wordt vastgesteld dat er meer aan de hand is en niet met de ‘gewone burger’. Maar die ‘ongewone burger’ heeft voldoende machtsmiddelen in handen om al de beschuldigingen te weerleggen….

De hondenmoorden is, zoals al gezegd, het eerste deel van een trilogie. De kennismaking mat de protagonist Niels Oxen is een hartelijke waarbij zijn imago uitnodigt om zijn vriend te worden. Het avontuur waarin hij terecht komt is een verzameling van overspel, perversiteiten en moord. Daarin dient Oxen zich staande te houden maar van alles wat hij, samen met Franck vaststelt, blijkt later alle bewijsmateriaal te zijn verdwenen en wordt ontkend dat het ooit heeft plaatsgevonden. Dit wordt een beetje te ver doorgevoerd waarbij de geloofwaardigheid ietwat in het geding komt. Maar Jensen krijgt het voordeel van de twijfel en zal zich zeker tot het uiterste in moeten spannen om de aandacht in deel twee op hoog niveau te kunnen houden. We wachten het af…..

Eindoordeel: 3 sterren

Spanning: 3 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 3 sterren
Schrijfstijl: 3 sterren
Originaliteit: 3 sterren
Psychologie: 3 sterren