Geloofwaardig en realistisch op alle niveau´s

Het lijkt meer gewoonte dan uitzondering te worden. Ex-politieagenten die na een flitsend leven, waarin het opsporen van wetsovertreders centraal staat, hun verhalen vastleggen op papier om daar lezend Nederland nog een plezier mee te doen. De “Baantjers” zijn in grote getalen aanwezig. Tot hun gezelschap is een paar jaren geleden de voormalige hoofdcommissaris van de Amsterdamse politie, Joop van Riessen toegetreden.
Herinneringen en ervaringen zijn er uit zijn veertigjarige loopbaan genoeg op te tekenen.
Vergelding was zijn debuut. Nu, een jaar later, is het de beurt aan Fatale herkenning.
Kim de Winter, een jonge ongehuwde moeder, wordt met haar dochtertje Anouk, omver gelopen door 2 jeugdige, vluchtende overvallers van een brasserie. Tot haar schrik herkent ze in een van de daders haar voormalige krantenbezorger Mo. Deze herkenning is wederzijds.
Kim vreest voor zichzelf en haar dochtertje omdat de overvaller een belofte doet haar te zullen vermoorden als ze met haar verhaal naar de politie gaat.
Bij diezelfde politie wordt Anne Kramer door hoofdcommissaris van Eerenberg naar een opname gestuurd van het tv-programma Pauw en Witteman. Ze komt daar in contact met Kim die als visagist werkzaam is. Het merkwaardige gedrag van Kim brengt beide vrouwen met elkaar in gesprek en via deze weg komt de bedreiging aan Kim´s adres bij de politie terecht.
Ondertussen zitten de jonge criminelen niet stil en proberen met vrienden gelijktijdig twee winkels te beroven. Een overval eindigt in een gijzeling en Anne en de overige leden van het korps stellen vast dat hiermee een grens is overschreden.
De daders moeten kost wat kost worden opgepakt en berecht, ook de bedreiger van Kim. Een schier onmogelijke taak in het multiculturele Amsterdam met zijn ontelbare verborgen dreigingen.
Joop van Riessen verstaat de kunst om een mooi verhaal aan het papier toe te vertrouwen. Met veel waardevolle dialogen weet hij de hedendaagse problemen helder te verwoorden. Problemen die leven bij de allochtone bevolkingsgroepen, maar even makkelijk ook binnen het politiekorps. De moeilijkheden die de diverse karakters binnen een korps teweeg kunnen brengen, worden duidelijk gemaakt en ook de gevolgen die dit kan hebben voor een onderzoek. De moeilijkheden die een jonge ongehuwde moeder met een sterk karakter op haar pad tegen kan komen, het gegeven is actueel en uit het leven gegrepen.
Joop van Riessen weet al deze onderwerpen naadloos in elkaar te passen en tot een boeiend en vooral interessant verhaal te smeden.
Een klein minpuntje is het gebruik maken van Nederlanders die op dit moment nog bekend zijn bij een groot publiek, maar die het verhaal binnen korte tijd gedateerd zullen maken. Want BN´ers als Guusje ter Horst, Wouter Bos, Pauw en Witteman zullen dat over enkele jaren niet meer zijn, terwijl de criminele problemen in Amsterdam tegen die tijd nog steeds de actualiteit zullen halen.
Wie daarmee kan leven, zal Fatale herkenning als aanwinst zien voor het genre misdaadliteratuur.