Het is snel gegaan met Linda Jansma. Nog amper 3 jaar geleden debuteerde ze en schraapte
met Caleidoscoop voor ieders neus de Schaduwprijs weg. Daarna verscheen er met enige regelmaat een boek van dit nieuwe talent en is onlangs haar vijfde in de winkel verschenen. Maar ik doe het nog met een “oudje”, nummer twee in de rij; Houvast.

De journalist Thijs van Merwede is amper een half jaar eerder overleden als zijn collega Aart Buringa wordt doodgestoken. Anouk, de weduwe van Thijs, is achtergebleven met hun dochtertje Amy. Nog steeds vol van verdriet vindt ze het heel merkwaardig dat beide collega’s zo jong zijn gestorven.
Heel voorzichtig probeert ze een verband te vinden tussen beider dood, iets wat ze beter niet had kunnen doen. Het rustige leven in haar dierenkliniek is plots voorbij en het lijkt of ze in een ware rollercoast terecht is gekomen.

Met Houvast zet Linda Jansma, ondanks haar korte schrijverscarrière, toch een volwassen thriller op de markt. Langzaam maar met een constante versnelling, ontspint zich een verhaal dat naast spannend, ook veel jong menselijk leed herbergt. Haar lieve man zal ze er nooit mee terug krijgen doch veel onschuldige jeugdigen zullen de kwaliteit van hun leven weer naar een acceptabel niveau getild kunnen krijgen.
Houvast is technisch goed in elkaar geknutseld waarbij de volledige openheid van zaken pas in de twee laatste bladzijden helemaal gegeven wordt. Goed gecomponeerd verhaal dat stevig in elkaar steekt!

Eindoordeel: 4 sterren

Spanning: 4 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 3 sterren
Schrijfstijl: 4 sterren
Originaliteit: 3 sterren
Psychologie: 3 sterren