Lezersrecensie
Alex Cross is het succesvolle geesteskind van James Patterson. In talloze verhalen laat Patterson de rechercheur opdraven en doet hij het niet dan de First Lady van de USA wel.
Zoe en Ethan Coyle worden vanuit school ontvoerd en er wordt een bericht naar de ouders gestuurd dat de kinderen zullen sterven.
Alex Cross wordt op het Witte Huis uitgenodigd en Regina Coyle, wil heel graag at Cross zich bezig gaat houden de beide kinderen te vinden en terug ter brengen naar hun ouders.
Tegelijk wordt Amerika geplaagd met aanslagen door terroristen uit het Midden Oosten. Patterson laat de lezers een kijkje nemen in de organisatie van de terroristische cel in Amerika.
Ondertussen is Cross druk met het opsporen van de twee presidentskinderen.
Patterson gaat een beetje op de automatische piloot met Kill Alex Cross. Natuurlijk is het altijd ontspannend een boek van hem te lezen, zijn verhalen zijn niet bijster ingewikkeld en netto ook niet zo lang. Maar om nu te zeggen dat dit verhaal een hoogstandje is gaat een beetje te ver. Het middelste deel is enigszins spannend maar de voor- en achterkant van het verhaal boeien eigenlijk weinig. De terroristische cel imponeert weinig en dat straalt ook weinig spanning uit. En de Nanna die inmiddels de gezegende leeftijd van 100 jaar gaat naderen, komt er bij een overval op straat, waar ze ook nog valt, verder zonder kleerscheuren van af. In Nederland zou een bejaarde van die leeftijd toch al snel een gebroken heup hebben.
Dus, het is allemaal een beetje onwerkelijk wat er gebeurt maar een kniesoor die daar wat om geeft! Patterson, het is aangenaam leesvoer.
Zoe en Ethan Coyle worden vanuit school ontvoerd en er wordt een bericht naar de ouders gestuurd dat de kinderen zullen sterven.
Alex Cross wordt op het Witte Huis uitgenodigd en Regina Coyle, wil heel graag at Cross zich bezig gaat houden de beide kinderen te vinden en terug ter brengen naar hun ouders.
Tegelijk wordt Amerika geplaagd met aanslagen door terroristen uit het Midden Oosten. Patterson laat de lezers een kijkje nemen in de organisatie van de terroristische cel in Amerika.
Ondertussen is Cross druk met het opsporen van de twee presidentskinderen.
Patterson gaat een beetje op de automatische piloot met Kill Alex Cross. Natuurlijk is het altijd ontspannend een boek van hem te lezen, zijn verhalen zijn niet bijster ingewikkeld en netto ook niet zo lang. Maar om nu te zeggen dat dit verhaal een hoogstandje is gaat een beetje te ver. Het middelste deel is enigszins spannend maar de voor- en achterkant van het verhaal boeien eigenlijk weinig. De terroristische cel imponeert weinig en dat straalt ook weinig spanning uit. En de Nanna die inmiddels de gezegende leeftijd van 100 jaar gaat naderen, komt er bij een overval op straat, waar ze ook nog valt, verder zonder kleerscheuren van af. In Nederland zou een bejaarde van die leeftijd toch al snel een gebroken heup hebben.
Dus, het is allemaal een beetje onwerkelijk wat er gebeurt maar een kniesoor die daar wat om geeft! Patterson, het is aangenaam leesvoer.
1
Reageer op deze recensie