Goed boek maar geen thriller

Terri Blackstock heeft in de serie Newpointe 9/11 meerdere boeken geschreven. Zij was vast van plan om met deel 4, Door het vuur, de serie te beëindigen. Geïnspireerd door het treuren om het verlies van zoveel brandweerlieden, ambulancepersoneel en politieagenten op 11 september 2001, werd zij overspoeld door de behoefte om nog iets meer te vertellen over de mannen en vrouwen die behoren tot de waarachtige helden van Amerika.
Dat is de reden van het verschijnen van Blinde woede (Line of duty).
Het verhaal speelt zich af tegen een achtergrond van fanatiek praktiserende christenen. Debbie Morris, secretaresse van directeur Donald Merritt, ontdekt, in aanwezigheid van haar dochter Ashley, in het magazijn van het kantoorgebouw een bom. Op hetzelfde moment voert Merritt een gesprek met advocaat Jill Nichols-Clark waarbij de fraude en ontslagen van werknemers en aandeelhouders centraal staan. Debbie Morris slaat alarm, dirigeert haar dochter naar beneden en daarmee begint voor de ruim 8000 aanwezigen de vlucht om te overleven.
Het alarm laat de brandweerlieden, ambulancepersoneel en politieagenten naar de plaats des onheils komen om te redden wat er nog te redden valt. Het geregistreerde dodenaantal stopt bij 138, het aantal gewonden is velen malen hoger. Ook Debbie hoort bij de doden en een aantal brandweerlieden wordt in eerste instantie vermist waaronder Dan, de man van Jill.
Steunend en volledig afhankelijk van hun geloof in de bijbel en Christus proberen de overlevenden op de been te blijven in hun poging het verlies door deze ramp te kunnen verwerken. Gelijktijdig wordt een voorzichtig begin gemaakt met het sporenonderzoek naar een mogelijke dader. Als het gerucht de ronde doet dat Donald Merritt wellicht de ramp heeft overleefd wordt hij als potentiële dader gezien, waarmee men hoopt onder de regen van aanklachten uit te komen.
Het onderwerp is niet helemaal origineel maar dat vermeldt de auteur ook in haar voorwoord. Het is een ode aan de reddingsmedewerkers die aan recente rampen (nine one one) in Amerika hebben meegewerkt. Het speelt tevens in een bijna fanatiek christelijke omgeving die op nagenoeg iedere pagina wel tevoorschijn komt, soms tot vervelens toe.
Omdat de nasleep van de ramp en het christelijke geloof de zwaarste stempels op het verhaal drukken, blijft het thrilleraspect erg achter. De emoties van familieleden en gewonden is best aangrijpend neergezet, maar vraagt veel boekruimte waardoor alleen het einde ruimte biedt aan de vraag door wie en waarom de bom is geplaatst.
Op de vraag of het boek goed is, luidt het antwoord dus “ja”, ook al is het geen origineel onderwerp. Maar wie een thriller verwacht zal diep teleurgesteld zijn. Daarom de waardering van 1 ster.