Alleen maar jij, een uniek liefdesverhaal

Ik moet toegeven, Mia Sheridan klonk voor mij onbekend in de oren. Zelf ben ik niet iemand die vaak romans leest maar de zin ‘voor de lezers van Colleen Hoover’ triggerde mij enorm om te beginnen in Alleen maar jij. Het voldeed niet aan deze verwachtingen (die best wel hoog waren) maar ik snap waar de uitgeverij naar toe wou.

In Alleen maar jij maken we kennis met Crystal en Gabriel. Elk heeft zijn eigen duister verleden en het is net datgene dat ze bij elkaar brengt.

Mia Sheridan zet een mooi en uniek liefdesverhaal neer en ondanks de voorspelbaarheid heb ik erg van deze roman genoten.

Ik vroeg me af wie ze was, ik vroeg me af waarom mijn hart zo beslist in mijn borstkas had geklopt, alsof het om aandacht vroeg, toen ze met die afstandelijke, afwezige blik op haar mooie gezicht dat podium op was gestapt.

De proloog laat meteen al een sterke indruk na. Het sleept je mee doorheen het verhaal en je wilt meer te weten komen over het kleine meisje dat de hoofdrol speelt in deze proloog. Alles wordt sterk en langzaam opgebouwd, wat de lezer echt wel een klik doet krijgen met de hoofdpersonages. Het is onmogelijk om de personages niet in je hart te sluiten.

De auteur heeft een erg dromerige schrijfstijl. Je wordt meegevoerd doorheen de pagina’s en je verslindt de ene zin na de ander. Sheridan blijft je fascineren tot de allerlaatste pagina.

Ondanks dit alles zijn er toch een aantal zaken die voor mij meer aanwezig mochten zijn in het verhaal. Ik had namelijk het gevoel dat er heel wat vragen onopgelost bleven. Je bleef wat op je honger zitten, ondanks de sterke neerzetting van deze unieke romance. Zo wou ik meer details weten over het verleden van Crystal, wat toch een belangrijk element is in dit verhaal. Ook bij Gabriel miste ik wat diepgang i.v.m. zijn verleden. Er wordt enorm gefocust op het hier en nu, terwijl het aanhalen van het verleden, eventueel via flashbacks of therapeutische sessies, een enorme meerwaarde kan bieden aan het verhaal van Crystal en Gabriel.

Soms werden ons zulke kwetsende en beperkende etiketten opgeplakt, door anderen en door onszelf. Ooit had ik me verwoest en beschadigd gevoeld, maar nu niet meer. Ik was nog altijd werk in uitvoering, maar ik was geen slachtoffer. Ik was een overlever.

Conclusie
Alleen maar jij is een boek vol emoties en hoop. Dit maakt het een krachtig liefdesverhaal die de lezers niet onberoerd laat. Ondanks de voorspelbaarheid en de vragen die het bij lezers achterlaat, is dit boek een aanrader voor eenieder die eens iets anders wil lezen dan de standaard romance.