Lezersrecensie
Een teleurstellende Smoak
10 juli 2019
LET OP, SPOILERS!
Het vierde deel in deze serie, en mijn verwachtingen waren hoog gespannen. Met de cliffhanger aan het einde van deel drie was het al duidelijk tegen wie Evan het in dit deel ging opnemen. Nu ik dit vierde deel uit heb ben ik toch wat teleurgesteld. Begrijp me niet verkeerd, Hurwitz heeft hier weer een thriller van formaat neergezet, maar toch zijn de hoge verwachtingen voor mij niet ingelost.
Ten eerste lijkt Evan in dit deel vrijwel onkwetsbaar. Vergeleken met de vorige delen zijn de gevechten oppervlakkig uitgewerkt, waarbij vijanden geen schijn van kans maken óf Evan op een ongeloofwaardige manier weet te ontsnappen. Ook de confrontaties met Orphan A en met name die met de president waren teleurstellend. Het voelt alsof Hurtwitz niet de moeite heeft genomen om een gedetailleerde confrontatie met deze twee belangrijkste tegenstanders uit te werken, en daarom met name bij de president kiest voor een slimme, maar plot-technisch luie confrontatie.
De manier waarop de "missie van '97" als motief in het geheel is verweven en de Nowhere Man-missie met de autistische jongen tillen het geheel voor mijn toch nog naar een 7.
Het vierde deel in deze serie, en mijn verwachtingen waren hoog gespannen. Met de cliffhanger aan het einde van deel drie was het al duidelijk tegen wie Evan het in dit deel ging opnemen. Nu ik dit vierde deel uit heb ben ik toch wat teleurgesteld. Begrijp me niet verkeerd, Hurwitz heeft hier weer een thriller van formaat neergezet, maar toch zijn de hoge verwachtingen voor mij niet ingelost.
Ten eerste lijkt Evan in dit deel vrijwel onkwetsbaar. Vergeleken met de vorige delen zijn de gevechten oppervlakkig uitgewerkt, waarbij vijanden geen schijn van kans maken óf Evan op een ongeloofwaardige manier weet te ontsnappen. Ook de confrontaties met Orphan A en met name die met de president waren teleurstellend. Het voelt alsof Hurtwitz niet de moeite heeft genomen om een gedetailleerde confrontatie met deze twee belangrijkste tegenstanders uit te werken, en daarom met name bij de president kiest voor een slimme, maar plot-technisch luie confrontatie.
De manier waarop de "missie van '97" als motief in het geheel is verweven en de Nowhere Man-missie met de autistische jongen tillen het geheel voor mijn toch nog naar een 7.
1
Reageer op deze recensie