Verhaal zonder rode draad

Als je de flaptekst leest denk je dat je een familiegeschiedenis gaat lezen over een familie in het Duitse Lübeck van de 20e eeuw. Dit was een roerige tijd in Duitsland. Eerst de Eerste Wereldoorlog, dan de Tweede Wereldoorlog en de onrusten van de jaren 90. We volgen de verschillende generaties in deze roerige tijden. Het verhaal houdt echter geen chronologische volgorde aan. Het springt van de ene tijd in de andere. Normaal gesproken heb ik daar niet zo’n moeite mee, maar bij dit boek viel dit toch wel tegen. Het is wel poëtisch geschreven, hoewel het op het eind meer een wirwar van hallucinaties is dan poëzie. Er zit volgens mij ook veel symboliek in dit verhaal. Hiervan is veel mij echter ontgaan. Dit had meer aandacht verdiend met meer uitleg en diepgang. Er zit ook veel magie in het boek, waarvan de betekenis me niet duidelijk is. Hier wordt ook niet op ingegaan. Het verhaal wordt helaas niet één geheel. Het bestaat voor mij uit losse stukken geschiedenis en de verhaallijn is mij niet helemaal duidelijk. Hierdoor gaan de personages helaas ook niet leven.