Verstrekkende gevolgen voor 3 families na WO II

Het gegeven is een serie moorden in 1947 in de puinhopen van Hamburg die nooit zijn opgelost. Hier omheen heeft Mechtild Borrmann een geweldig verhaal gebreid. Het is zo realistisch geschreven dat je denkt dat het allemaal echt gebeurd is. Ze beschrijft de ellende en angst uit deze dagen als Duitsland nog bezet wordt door Engelsen, Amerikanen en Russen heel realistisch. Ik wist eigenlijk niets over de wederopbouw van Duitsland na de Tweede Wereldoorlog. De ontberingen zijn ook in 1947 nog volop aanwezig. Er spelen verschillende verhaallijnen en deze worden beschreven ik korte hoofdstukken. Deze spelen zich af in 3 verschillende tijden. Ieder hoofdstuk werpt zijn eigen perspectief op het verhaal en is beschreven vanuit een ander personage en een andere tijd. We volgen Clara Anquist in 1945, Agnes, Hanno en Wiebke Dietz in 1947 en Anna Anquist in 1992. Dit staat iedere keer duidelijk aangegeven. Dit is heel verhelderend voor het verhaal. Gaande weg kom je er achter wat er allemaal gebeurd is en waarom. Het is een spannend, ontroerend en vlot geschreven verhaal. Ik heb dit verhaal met heel veel plezier en interesse gelezen.