Een zeer indringend boek

Vorige maand verscheen de nieuwe thriller van Marelle Boersma met de titel “Nobody”. Blijkens het summiere voorwoord op de proloog is het verhaal gebaseerd op “waargebeurde ervaringen”, een subtiele opmerking die lichtjes afwijkt van bijvoorbeeld een formulering als “ware gebeurtenissen”.

Vivian Fransen, lerares Engels op een middelbare school, signaleert afwijkend gedrag bij een van haar leerlingen, de 17-jarige Lynn van der Meer. Vivian vermoedt dat wel eens sprake zou kunnen zijn van misbruik. Ondanks goedbedoelde herhaalde pogingen om van Lynn de achtergronden over dier gedrag te vernemen, blijft het volkomen onduidelijk wat er aan de hand is. Vivian ontmoet in haar benadering van de kwestie enige tegenwerking van Edo, de directeur van de school, met wie Vivian een opmerkelijke dubbele relatie heeft. Edo acht de zaak uiterst gevoelig omdat de vader van Lynn als wethouder een invloedrijk man is.
Met haar zus Nanet heeft Vivian een soort haat/liefde-relatie die in het verhaal tot volle wasdom komt.

In de tweede verhaallijn is makelaar Martin Meidam het centrale karakter. Hij heeft verschrikkelijke persoonlijke drama’s meegemaakt en daardoor op bijzondere wijze getraumatiseerd. Martin raakt betrokken bij de mysterieuze organisatie ELIT (vermoedelijk bedoeld als een verkorting van het woord “elitair”) die zich bezighoudt met duistere praktijken en vreemdsoortige rites.
Meer kan er over het verhaal in een recensie niet worden vermeld. De spoilers rammelen in groten getale aan de deur.

Het verhaal is vanaf de eerste bladzijde uiterst intrigerend, kent een voortdurende onderhuidse spanning en verrassende wendingen. Dat Marelle Boersma een vaardige pen heeft, weten haar lezers al lang. Haar recente boeken als “Moederziel” en “Ik volg je” gaven daar al overduidelijk blijk van. Ook in “Nobody” schildert zij in korte hoofdstukken treffend de karakters van het verhaal. De situatietekeningen en de weergave van de gebeurtenissen zijn zodanig dat de lezer zich steeds ter plaatse waant.
De plot is ronduit beklemmend. Het volgende citaat geeft dat fraai weer:

“Mijn leven is in een draaikolk van ongeloofwaardige gebeurtenissen terechtgekomen. Mijn hele leven lijkt op drijfzand te staan, alles waarin ik geloofde zinkt weg. Mensen zijn tot dingen in staat die onvoorstelbaar zijn. En mijn vertrouwen is zo diep geraakt, dat ik wou dat ik er niet was.”

Het slot van het verhaal is even schokkend als verrassend. Na het laatste woord van de epiloog blijft de lezer met ten minste twee niet onbelangrijke onbeantwoorde vragen achter.
Dat zal ook vrijwel zeker de bedoeling van de schrijfster zijn.

“Nobody” is een boeiende eersteklas pageturner én een slaapsteler. Vanwege dat laatste is het aan te bevelen niet des avonds laat te beginnen in het boek. Dat leidt tot een ernstig slaaptekort.

Vijf sterren zijn bij uw recensent voorbehouden aan boeken van nagenoeg buitenaardse kwaliteit. Het scheelde niet veel!
“Nobody” verdient vier helder stralende sterren en bevindt zich daarmede in select gezelschap. En terecht!