Fries, Fries, en nog eens Fries...

Als Friezin lees ik graag boeken over Friesland. Geboren en getogen in Harlingen blijft deze provincie mijn geboortegrond. Inmiddels woon ik al jaren in Den Haag en ben ik een Hagenaar geworden.
En toen kwam deze titel en dit boek op mijn pad, ik deed mee aan een winactie en won hem.

'Friese portretten' is geschreven door Pieter Jan Verstraete. Samen met zijn vrouw bezocht hij elk jaar een regio in Friesland tussen 1988 en 2008. Informatie verzamelde hij in het Fries Letterkundig Museum. Eerlijkheidshalve is Friese portretten niet een gemakkelijk boek om te lezen, Verstraete heeft veel informatie over zijn personages verzameld en geeft deze vaak in een opsomming. Het lijkt op geschiedenis in een notendop, achter elkaar gezet.

Op een bladzijde, laat staan hoofdstuk krijg je veel informatie, heel veel informatie. Ik liet deze informatie elke keer bezinken voor ik verder las. En zo las ik hoofdstuk voor hoofdstuk. Zelf had ik meer de idee dat ik zou lezen over de mij bekende Friezen zoals Grutte Pier en Abe Lenstra, maar dat was niet zo. De geportretteerden zijn nogal voorvechters van Friesland, en de taal Fries. En daar gingen zij ver in. Ik had mijn verwachting al bijgesteld, en daardoor kon ik meer genieten van het gedegen onderzoek en de voorvechters. Het boek staat bol van nationalisme, ook al is het geschiedenis. Eerlijkheidshalve was de combinatie nationalisme en herdenkingen in de meimaand geen goede combinatie. Maar als je dat allemaal naast je neer legt en ‘Friese portretten’ leest als geschiedenis krijg je een goed beeld van en inzicht in Fries nationalisme, letterkunde en de taal Fries door de eeuwen heen.

En Grutte Pier en Abe Lenstra zal ik googelen…. 