CSI in de negentiende eeuw

Schrijfster Mila Lippke (Düsseldorf, 1974), is tv-redacteur van beroep en schrijft scenario’s. Haar studie theater- en filmwetenschap komt hierbij uitstekend van pas. Naast haar beroep is zij schrijfster van thrillers, waarbij zij aangesloten is bij een Duits netwerk van thrillerschrijvers: “Mörderische Schwestern” (Moorddadige Zusters). Der Puppensammler, haar derde boek, is het eerste boek dat in Nederland uitgegeven wordt, onder de titel De Poppenverzamelaar. De Nederlandse vertaling van haar debuutroman Mehr zu fürchten als den Tod (Meer te vrezen dan de dood) zal niet lang meer op zich laten wachten.
Hoofdpersoon in De Poppenverzamelaar is de jonge Cecilie, dochter uit een rijk koopmansgezin, aan het einde van de negentiende eeuw. Deze intelligente jonge dame staat op het punt uitgehuwelijkt te worden aan Baron Zu Staufenfels. Een verstandshuwelijk, waar Cecilie niet op zit te wachten. Zij heeft heel andere toekomstplannen. Al jaren is het haar droom medicijnen te studeren. In Duitsland echter, zijn studerende vrouwen nog vele jaren ‘not done’. Om het huwelijk te ontlopen, loopt ze weg van huis. Ze vindt onderdak bij de forensisch patholoog-anatoom dokter Hektor van Thorwald. Omdat Cecilie vele jaren van zelfstudie achter de rug heeft, weet ze indruk te maken op Hektor. Langzaam ontpopt zij zich tot een waardige assistente. Dan komen er in korte tijd een paar identiek vermoorde jonge vrouwen in hun mortuarium. Dokter Hektor en assistente Cecilie stellen samen een onderzoek in, wat veel verder gaat dan hun snijtafel.
De schrijfster geeft een aardig beeld van Berlijn aan het eind van de negentiende eeuw. Vooral de leefomstandigheden van de adel en de gegoede klasse worden uitvoerig beschreven. De diverse personages hadden echter best wat meer uitgediept mogen worden. Nu moeten we het doen met karakteristieken zonder de benodigde diepgang. De Poppenverzamelaar wordt aangeprezen als een “Literaire Thriller”. Waarschijnlijk is het woord Literair er aan toegevoegd omdat er een paar Latijns medische termen in het boek voorkomen. Die paar woorden zijn echter niet genoeg om de titel “Literair” te mogen dragen. Als thriller voldoet het boek ook niet. Het plot is flinterdun, zodat er van spanning geen sprake is.
De rode draad in het verhaal is origineel en goed gevonden: Een jonge vrouw aan het einde van de 19e eeuw, vluchtend uit haar gouden kooi, opkomend voor haar dromen. Als deze basis was vermengd met een verrassend, maar vooral spannend plot en goed uitgewerkte hoofdpersonen, had ik deze roman waarschijnlijk hoger aangeslagen. Nu blijft het een in potentie leuk, maar slecht uitgewerkt boek.