Meeslepende historische fictie

Robert Fabbri schrijft sinds jaar en dag over de lotgevallen van de latere keizer Titus Flavius Vespasianus. Inmiddels is zijn serie historische romans over deze tot de verbeelding sprekende Romein aan het achtste boek toe. Niet alleen is Het heilig vuur van Rome minstens zo meeslepend als de eerste zeven delen, maar wederom weet Fabbri op geraffineerde wijze zijn indrukwekkende historische kennis te combineren met zijn talent als verteller van spannende verhalen. Het boek beschrijft de wreedheid van de Romeinse Rijk, soms niet altijd makkelijk weg te slikken, maar wel overeenkomstig de realiteit van die tijd, waarin slavernij de normaalste zaak van de wereld was. De doortrapte megalomanie van keizer Nero die alleen maar denkt in termen als groot, groter, grootst wordt schitterend neergezet en is meteen een waarschuwing voor iedereen die denkt dat Donald Trump een ongevaarlijke gek is die toevallig aan de macht is gekomen. Zelfs het opportunisme waarmee de Flaviaanse familieleden van Vespasianus proberen om bij Nero in een goed blaadje te komen vertoont overeenkomsten met de huidige tijd. Fabbri staat niet bekend als een schrijver met een politieke boodschap, maar met zijn achtste Vespasianus boek lijkt hij onbedoeld toch een signaal af te geven. In de komende delen zal Vespasianus uiteindelijk keizer worden. En als Fabbri even dicht bij de geschiedenis blijft als hij tot nu toe heeft gedaan, dan gaan we in de komende delen een verschrikkelijke burgeroorlog tegemoet. Laten we hopen dat onze tijd dit soort gruwelen bespaard zal blijven. Eindoordeel? Gewoon weer een geweldig boek, met meer raakvlakken met het verleden dan je misschien zou willen, maar ja... nou maar hopen dat we er op dat vlak iets van opsteken.