Gewone

échte mensen,Het boek begint heel veelbelovend. De stijl spreekt aan, ik kreeg onmiddellijk voeling met de personages en de zaken die zich aandienen zijn ernstig, reeël en intrigerend. Zorgvuldig worden de beide verhaallijnen uitgewerkt en er is eigenlijk nooit een zwak punt in het boek te bespeuren. De dialogen zijn sec, perfect in balans en echt. Vaak worden zinnen niet afgemaakt, maar het stoort niet. De suggestie is sterk, wat er niet staat is even duidelijk als zou het zwart op wit voor de ogen van de lezer dansen. Geen vuilbekkerij om de kick, geen overtrokken lyriek. Gewoon, zoals gewone mensen praten als ze gewoon hun werk doen of gewoon thuis zijn.

Nauwelijks merkbaar, maar toch aanwezig, heb je af en toe een vleugje onderkoelde Scandinavische humor, nog subtieler dan de Britse "tongue-in-cheeck", zodat je goed moet opletten om hem niet te missen. Was ook bij Mankell al het geval: geen dijenkletsers, geen bulderlach, amper een grijns. Zweedse humor zit aan de binnenkant.

Ik heb dus flink doorgelezen aan de turf en van elke minuut genoten tot op het allerlaatste, waar de ontknopingen komen. Ik vond het een beetje teleurstellend dat er onnodige verbindingen gemaakt werden tussen zaken die perfect los hadden kunnen staan en tóch hun waarde behouden.

Maar al met al een fijn boek. Ik ben vast van plan om ook het vorige werk van Edwardson in huis te halen. Eindelijk nog eens een Zweed in huis!