Tegenvaller

Na alle lovende recensie heb ik dit boek gekocht met (te?) hoge verwachtingen. Ik heb genoten van de schaduw van de wind, en verwachtte dit ook van het spel van de engel. Hoewel ik een aantal personages herken vind ik weinig terug van het eerste boek. Misschien is het te lang geleden dat ik dat gelezen heb? Ik heb wel genoten van de omschrijvingen van diverse plekken in Barcelona, een aantal heb ik zelf bezocht waardoor ik mij goed kon inleven.
Ik had moeite met het bovennatuurlijke in het boek, het maakt het geheel erg ongeloofwaardig.
Verder vind ik de schrijfstijl traag, met veel lange, lyrische zinnen, hetgeen mij soms afleidde van het verhaal. Een op zich mooi verhaal, maar het kerkhof der vergeten boeken mag wel wat prominenter naar voren komen, net als diens bewaker, die in het eerste boek een grote en vermakelijke rol speelde. Op dit moment ben ik niet van plan deel 3 te lezen, maar zeg nooit nooit...