Intrigerend en lezenswaardig, maar ook topzwaar

Niet ver van het plaatsje Moresnet, heeft Stefan Brijs het fictieve plaatsje Wolfheim gesitueerd; de plaats van handeling in deze vuistdikke thriller. Victor Hoppe, zoon van de voormalige huisarts, keert hier op enig moment terug om het beroep van zijn vader op te pakken; en hij neemt zijn drie ziekelijke zoontjes mee. Dit is meteen het belangrijkste raadsel wat Brijs oproept, want wat is er toch met die jongetjes aan de hand? Door de ogen van Vrouw Maenhout, huishoudster en verzorgster van de kleintjes, wordt dit mysterie langzaam ontrafelt, want wat blijkt uiteindelijk: de drie jongens zijn klonen van de dokter zelf!

We zijn dan nog niets eens halfweg het boek en een anticlimax dreigt, tot blijkt dat het verhaal van Brijs helemaal niet draait om de zoontjes, maar veel meer om de dokter zelf. We lezen over zijn moeizame jeugd (zijn vroegste jeugd brengt hij door in een instituut en wordt hij beschouwd als debiel) en de studies embryologie die hij later gaat doen. En we merken wat voor een moeilijke relatie Victor heeft met het geloof. Want daar is waar het boek uiteindelijk over gaat: de spanning tussen de wetenschap en het christelijke geloof. Victor begint muizen te klonen en beseft dan dat hij God zelf kan verslaan; door zelf leven te scheppen.

Uiteraard is dat het begin van de ellende, want Victor raakt steeds meer de grip op de werkelijkheid kwijt. Hoe krampachtig hij ook probeert het goede te doen, het pakt steeds slecht uit. En zo besluit hij tot een laatste, bizarre daad.

Brijs heeft met dit boek een interessante, prikkelende thriller geschreven. Tegelijkertijd is er nog wel wat aan te merken op het verhaal en de schrijfstijl. Ik vond het allemaal soms nogal topzwaar, met al die christelijke symboliek, al dat dorpse bijgeloof en geroddel en die zware wetenschappelijke onderbouwingen. Ook in de schrijfstijl is Brijs topzwaar, met hoofdstukken die zwaar doorhangen van de in VVT vertelde flashbacks. Dat alles maakte dit geen makkelijk leesbaar boek. Maar intrigerend en lezenswaardig was het zeker.