Voor een Twentenaar veel herkenbaars, al zullen Geesterenaren niet alles leuk vinden

Dit nieuwe boek van Tommy Wieringa wilde ik graag lezen om twee redenen. Ten eerste zou het de 'Grote Twentse Roman' van Wieringa moeten zijn, en dat vind ik, zelf afkomstig uit die streek wel interessant. En ten tweede ben ik fan van Wieringa's werk na diens eerdere worp 'Dit zijn de namen'.

Wat betreft setting blijkt het boek al snel een feest van herkenning te zijn. Het zit vol oer-Twentse namen en het fictieve dorp 'Mariënveen' is overduidelijk Geesteren. Ook weet Wieringa de Twentse volksaard vaak erg goed te treffen. Bijvoorbeeld als hij laat zien hoe weinig men zegt en hoeveel men op hetzelfde moment vaak denkt.
Tegelijkertijd schetst Wieringa wel een beetje een onvriendelijk beeld van Geesteren als achtergebleven grensdorpje, waar de bewoners zich toch niet in zullen (willen) herkennen. De vraag is dus of Wieringa hier niet heel veel mensen mee tegen de haren instrijkt.

Maar goed. Binnen de voornoemde setting vertelt Wieringa het verhaal van ene Paul Krüzen; een oude vrijgezel die nog bij zijn vader woont en niets moet hebben van de moderne tijd. Zoals het feit dat in grensdorp Mariënveen allerlei nationaliteiten terechtgekomen zijn; volkeren die hij alleen kende uit de Bosatlas. Zoals de Chinezen die café Kottink hebben overgenomen. Wieringa komt hierbij dicht bij de thematiek die hij vaker aansnijdt over volkeren die op drift raken en wat dit betekent voor grensgebieden.

Maar nog een schrijnender slachtoffer van de tijd is Hedwiges Geerdink, die het volstrekt gedateerde winkeltje van zijn gestorven ouders is blijven aanhouden, en op enig moment wordt beroofd van al het spaargeld, dat hij natuurlijk bewaart in een spreekwoordelijke sok.
Hiermee vertel ik nog maar een klein deel van wat allemaal in het boek beschreven wordt. Want er gebeurt voldoende. En het is overduidelijk dat dit boek me in ieder geval zeer boeide! Ook omdat Wieringa opnieuw blijk geeft van een weergaloos goede schrijfstijl. Literatuur met een hoofdletter L, daar kun je niet omheen. Zelf niet als uit Geesteren komt!