Prachtig, prachtig, prachtig!

Op de een of andere manier had ik altijd verwacht dat Hosseini, schrijver van het zeer bekende ‘De vliegeraard‘, een eendagsvlieg was, die nooit verder zou komen dan één goed boek. Maar daarmee heb ik hem schromelijk onderschat, want Hosseini blijkt met dit boek een waarlijk groot auteur.

Vanaf de eerste pagina voert Hosseini je mee in een vernuftig opgebouwd boek, dat je al snel niet meer loslaat. Het verhaal is poëtisch, verbeeldingsrijk en rijk geschakeerd en speelt natuurlijk weer grotendeels in Hosseini’s moederland Afghanistan. Het verhaal begint met het relaas hoe de jonge Abdullah wordt gescheiden van zijn zusje Pari, waarmee hij een heel sterke band heeft. En vanaf dat beginpunt waaiert het verhaal prachtig uit naar allerlei andere personages, in verschillende tijdsgewrichten en verspreid over de hele wereld (naast Afghanistan ook de VS, Frankrijk en Griekenland). Hiermee ontstaat een rijk geschakeerd verhaal, dat Hosseini ongelooflijk kundig en in een prachtige poëtische stijl vertelt.