Oorspronkelijk en kostelijk boek over de omgang met verlies

Ik had eerder al “Alles is verlicht” gelezen, toen ik aan dit boek begon. En alhoewel heel anders dan dit debuut, zijn er toch ook opvallende overeenkomsten. Zo laat hij in dit verhaal wederom een aandoenlijke en vaak grappige persoon een hoofdrol spelen. Was dat eerst een steenkolenengels sprekende jonge Oekraïner met veel bravoure en een klein hartje, in dit boek is dat een negenjarige New Yorkse jongen. Deze Oskar is niet alleen aandoenlijk door zijn kinderlijke gedrag, maar ook door de manier waarop hij omgaat met de dood van zijn vader. Deze is namelijk omgekomen op 9-11.
Net als in zijn debuut laat Safran Foer de lezer ook hier meedelen een verhaal dat enerzijds vaak heel grappig is (bijvoorbeeld als we lezen over Oskar’s wonderlijke denkwereld en invallen), maar anderzijds ook ontzettend aangrijpend en tragisch. Dit laatste niet alleen als we lezen over de dwaze zoektocht naar ene meneer of mevrouw “Black” die Oskar op touw zet, maar ook door het hier doorheen geweven verhaal van zijn twee grootouders, beide al net zo getekend door het leven.
Al met al leidt dit tot een boek dat gaat over het omgaan met verlies, de liefde en het durven te leven.
Safran Foer past om zijn verhaal te vertellen de gekste dingen toe. Zo staat het boek vol foto’s, pagina’s met soms maar een paar woorden, en zelfs een passage waar de letters de pagina’s letterlijk laten dichtslibben tot één grote inktvlek. Erg bijzonder. Maar het is niet alleen dit, dat dit boek een zeer uitzonderlijk boek maakt, dat zeker de moeite van het lezen waard is!