Matig en voorspelbaar...

De Ierse schrijver Boyne vond ik met ten minste een boek zeer aardig, maar na wat meer van hem te hebben gelezen, bekoelt toch een beetje het enthousiasme. Zijn debuut vond ik matig en ook dit boek kon me helaas niet erg bekoren. Dat is met name omdat ik boek nogal voorspelbaar vond. Vanaf het begin is volledig helder wat voor een soort verhaal je leest; namelijk een ouderwets spookverhaal over een huis dat wordt bezeten door geesten. Boyne rolt het plot precies zo uit zoals je mag verwachten. Een naïeve hoofdpersoon die langzaam achter het familiedrama komt dat zich in het huis afspeelde, de angstige en doodsbedreigende voorvallen waar ze mee te maken krijgt en natuurlijk de verschijning van mysterieuze personages, ja, het zit er kortom allemaal in.

Ook de schrijfstijl van Boyne is niet echt om naar huis te schrijven. Het is allemaal nogal braaf en vormelijk en de dialogen komen afstandelijk en onecht over. Dan kan het boek alleen nog een beetje worden gered met een verrassend einde, maar ook dat is niet echt het geval, alhoewel Boyne het verhaal redelijk rond krijgt en nog een goede vondst voor je in petto heeft. Maar in het geheel stelt dit boek toch, helaas, flink teleur. Jammer!