Facinerend kijkje in wrange realiteit van Noord-Korea

Dit boek gaat over Kim Jong Ryul, een Noord-Koreaan die jaren lang in dienst was van de dictators Kim Il Sung en Kim Jong Il. Het geeft een fascinerend kijkje van binnenuit over dit fascinerende en waanzinnige land.
Het boek begint met een geschiedenisles over hoe het land Korea eeuwen lang gemangeld is geweest door de grootmachten die het omringen (China, Japan en Rusland). Om het allemaal nog erger te maken kreeg, in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog en de Japanse bezetting, ook het communisme voet aan de grond in het land. En na een oorlog waar wederom alle grootmachten zich tegenaan bemoeiden, werd het land op de 32e breedtegraad gescheiden.
En zo ontstond een democratisch en al snel welvarend Zuid-Korea en een Noord-Korea dat gekweld werd als nooit tevoren. Het communisme in Noord-Korea ontwikkelde zich namelijk tot een verbijsterende vorm van ultrastalinisme zonder weerga. Noord-Korea werd een soort Sovjet-Unie in het kwadraat, een grote openluchtgevangenis, waar de angst zo groot was, dat mensen zelfs tegen hun naasten niet meer eerlijk durfden te zijn.
Kim Jong Ryul heeft het in deze situatie dan nog relatief goed. Met zijn enorme werklust en hoge intelligentie werkt hij zich op tot inkoper van de dictator, waarna hij diverse malen het voorrecht heeft in relatief grote luxe in Europa te mogen verblijven om de meest exorbitant dure spullen te kopen voor de Grote of Geliefde Leider. Het voedt natuurlijk de twijfel bij hem over zijn land, waar een heel kleine top baadt in absurde weelde en de grote meute gebukt gaat onder schrijnende armoede (zelfs zo erg dat in de jaren ’90 nog, circa 3 miljoen mensen omkomen van de honger). En het doet hem ook besluiten uiteindelijk te vluchten. In Wenen ensceneert hij wat er uit ziet als een roofmoord, om vervolgens jarenlang onder te duiken in een Oostenrijks gehucht. Niets mag er natuurlijk op wijzen dat hij echt overgelopen is, anders zou zijn hele familie zonder pardon op brute wijze worden gestraft.

Als je dit nog niet wrang genoeg zou vinden, de observatie aan het einde van het boek is dat zéker, als er wordt gesteld dat niemand in de internationale gemeenschap eigenlijk nog wil dat het Noordkoreaanse regime valt. Bijvoorbeeld om de anarchie die dan zou uitbreken, de atoomwapens die dan misschien wel zoek raken en de enorme vluchtelingenstromen die Zuid-Korea en China dan kunnen verwachten. En zo blijven de 12 miljoen arme Noord-Koreanen voorlopig het kind van de rekening…