Het Rosie Effect

Samenvatting:

Professor in de genetica, Don Tillman woont samen met zijn vrouw Rosie Jarman, student geneeskunde in New York nadat ze uit Australië zijn verhuisd. En ze lijken hun leven redelijk op orde te hebben in vergelijking met sommige van hun vrienden. Don staat op het punt zijn vriend Gene onderdak te bieden na het stranden van diens huwelijk. Maar dan komt Rosie met de mededeling dat ze zwanger is en dit komt voor Don zo onverwacht dat hij een lichte zenuwinzinking krijgt.

Ondanks dat Rosie tegen de komst van Gene is zet Don toch door om zijn vriend te helpen. Ze verhuizen zelfs binnen New York omdat het appartement al te klein zou zijn voor Don, Rosie en de aanstaande baby. Laat staan dat er nog een volwassen persoon bij moet. Door toeval kunnen ze in een appartement trekken dat aan al hun oorspronkelijke eisen voldoet, dus Rosie gedoogd de komst van Gene uiteindelijk.

Het Baby Under Development project kan van start gaan.

“Ik kon me beter richten op de zaken waar ik nog wel invloed op kon uitoefenen en accepteren dat bepaalde zaken niet meer konden veranderd.”

Don verwerft in no time alle kennis over het vaderschap en doet dit op geheel eigen wijze waardoor hij zichzelf in een aantal precaire situaties begeeft. En hij verliest hierbij zijn emoties uit het oog omdat hij zo opgaat in het perfectioneren van alle praktische details. Rosie twijfelt geregeld aan de geschiktheid van Don voor het vaderschap en langzaam aan dreigt hun relatie op de klippen te lopen. Don dreigt Rosie kwijt te raken op het moment dat ze hem het hardste nodig heeft.

“Liefde was een duratieve gesteldheid. Er had sinds ons huwelijk geen significante verandering plaatsgevonden, behalve wellicht dat de gevoelens van verliefdheid wat minder hevig waren, maar het leek me nutteloos om Rosie daarvan op de hoogte te houden.”

Zal het huwelijk van Don en Rosie stand houden? Wat voor precaire situaties ondergaat Don in zijn zoektocht naar kennisvergaring? Je leest het allemaal in Het Rosie Effect.



Mijn mening:

Het Rosie Effect bestaat uit 39 hoofdstukken, die meestal niet meer dan 10 bladzijden beslaan. Het ene hoofdstuk iets meer het andere hoofdstuk iets minder. Met een klein dankwoord op het eind sluit de schrijver het boek af. De schrijftaal is goed toegankelijk, humoristisch en bevat geen moeilijke woorden.

Het Rosie Effect is geschreven vanuit het oogpunt van de autistische Don waardoor we inzicht krijgen in het leven van iemand met autisme. Wat zeg kenmerkt door de volgende zaken: rationele beoordelingen, weinig emotie en het ontbreken van sociale normen en waarden.

Het Rosie Effect is het vervolg op het in 2013 bejubelde Het Rosie Project, en gaat verder waar het daar gestopt was. Ik heb met heel veel plezier Het Rosie Project gelezen en was daar heel enthousiast over. Het Rosie Effect is op dezelfde wijze geschreven vol humor maar toch heb ik van dit boek minder genoten. Het was veel van hetzelfde zonder veel diepgang. De situaties stapelen zich op maar lijken ook over de top te gaan. Ik heb het graag gelezen maar kan niet verzwijgen dat ik niet zo enthousiast ben als de vorige keer. Begrijp me niet verkeerd, het is zeker geen slecht boek maar het bracht mij toch niet datgene wat ik gehoopt had, jammer maar helaas.