In de familie...

Ik las het boek in no-time uit en dat zegt meestal veel goeds over de inhoud. Het pakt me en heeft mijn aandacht, en die aandacht blijft tot het eind. Het voelt alsof je in een trein stapt en met hoge snelheid naar de eindbestemming rijdt. En dan is het gewoon jammer dat het ritje zo kort duurde…

We leven vanuit verschillende perspectieven mee met het wel en wee van de familie Satijn. Ten tijde van de verkiezingen waar Boudewijn aan meedoet en zich verkiesbaar stelt als premier van het land staat de wereld van de familie Satijn op zijn kop. Het is lastig en ondoenlijk om de moord op zijn moeder buiten de pers te houden. Als het lijkt dat de moord gepleegd is door een voormalig TBS’er besluit Nina (Boudewijns dochter) er alles aan te doen om de moordenaar van haar oma te vinden. En dit gaat niet zonder slag of stoot. Ondertussen komen er nog wat familie wetenswaardigheden naar het oppervlak gedreven. Never a dull moment bij de familie Satijn.

Het verhaal speelt zich af in een tijdsspanne van een kleine twee weken. Er zijn 10 dagen die uiteindelijk 97 hoofdstukken te samen vormen. De schrijfstijl van Joyce is vlot, makkelijk leesbaar en slokt je op zonder er erg in te hebben. De hoofdstukken zijn van een wisselende lengte, de een wat korter dan de ander.

Ik denk dat Joyce een meer dan prima tweede boek heeft afgeleverd en via de zijlijn (twitter) heb ik mee kunnen leven naar het eindresultaat. Ook heb ik meegekregen dat het geen rechte weg was maar één met een paar messcherpe bochten.
In de familie is een heerlijke literaire thriller te noemen en ik kan hem je zeker aanraden.

Deze review verscheen uitgebreider en als origineel via mijn blog.