Wat de golven brengen...

Wat de golven brengen is een boek met diepgang, humor en levensechte strijd met de omgang van een plotselinge dood en de gevolgen daarvan. Het verhaal is opgedeeld in drie delen en een toevoeging van ‘Een maand later’. De drie delen zijn allemaal weer opgesplitst in meerdere ongenummerde maar betitelde hoofdstukken. Het deeltje ‘Een maand later’ had voor mijzelf niet echt een toegevoegde waarde aan het geheel.

De schrijfstijl van Fabio Genovesi vond ik erg prettig. Mooie vlotte, toegankelijke taal. Geen moeilijke woorden en bovenal de weinig aanwezige Italiaanse stukjes songtekst waren gelukkig voor mij al in de vertaling meegenomen ;-)

Luna is een 13 jarig meisje dat door haar albino uiterlijk een eenling is op school en daarbuiten. Ze gaat veel om met haar oudere broer Luca. Hun moeder Serena is een onafhankelijke alleenstaande moeder die werkzaam is in een kapsalon. Als Serena na enig aandringen van een leraar Luca op surfkamp laat gaan slaat het noodlot toe. Luca verdrinkt tijdens het surfen en daarna begint de ontkenning, de rouwverwerking en uiteindelijk de acceptatie. Het wordt al snel duidelijk dat ieder dit op zijn eigen manier doet.

Na zes maanden begint school weer voor Luna en terwijl zij zich openstelt om weer deel te nemen aan het ‘gewone’ leven is het voor Serena een hele opgave. Ze sluit zich het liefst op in huis en komt de deur bijna niet uit. Luna sluit een vriendschap met Zjot, de andere eenling van de klas, en onderneemt met hem avonturen. Door een samenloop van omstandigheden, waarbij voor de leraar Sandro ook een rol is weggelegd, ondernemen ze een uitstapje naar Pontremoli. Daar waar ze op zoek waren naar aanwijzingen en bevestigingen leren ze een andere les. Een les over de stroming van de zee en dat wat de golven brengen…

De verhaallijn van leraar Sandro en zijn vrienden Marino & Rambo is de vrolijke noot in het geheel, daar vindt het absurdisme plaats. Een leuke toevoeging in het geheel.

De cover van het boek spreekt aan, het doet je denken aan een stralende zomer met een link naar een trip. Want de vw-bus doet mij al snel denken aan een roadtrip en ik zou het busje eerder linken aan surfen dan aan het rubber bootje op het dak. Maar uiteindelijk komt er wel een rubber bootje voor in het verhaal.

De titel kun je naar mijn idee meerdere malen verklaren aan de hand van de tekst die je leest. Hoe precies mag je zelf ontdekken.

Ook al deed ik er ruim twee weken over om het boek uitlezen dat lag niet aan het verhaal. Ik had twee zeer drukke weken met veel bezigheden buiten de deur. Waardoor het soms niet eens lukte om 20 blz per dag te lezen en met een boek van meer dat 450 pagina’s is dat niet echt veel… Soms dacht ik nog even te lezen en was ik gewoon te moe, dat was voor de leesflow ook niet echt handig. Uiteindelijk lukte het mij om dit weekend een eindsprint te maken. En las ik met veel plezier Wat de golven brengen uit. Een heerlijk boek om te lezen, een echte aanrader. En voor mijzelf een mooie kennismaking met het werk van Fabio Genovesi.

Deze review verscheen als origineel via mijn blog.