Jammer genoeg het eind van de Q-trilogie

Nina woont samen met huisgenoot Leo (oud-collega) en ze staat in tweestrijd met zichzelf. Ze kan van hem krijgen wat ze van Q vorige keren niet kon krijgen. Maar Nina heeft last van fantoompijn.
Haar nieuwe baas Ewoud wil graag dat wereldberoemd dj Q op een feest komt draaien en dat hij daarmee de primeur heeft dat Q weer naar buiten komt. Hij heeft zich namelijk vorig jaar opgesloten in zijn eigen huis na het faillissement van Q Productions. Aan Nina het verzoek dat te regelen.
Via Taco (rechterhand Q) komt ze weer in contact met Q. De aantrekkingskracht is nog steeds daar. En daar komen ook de gevoelens weer om de hoek kijken. Eerst is daar de noodzaak om te praten over waar het vorig jaar op stukgelopen is. Geen gemakkelijk iets maar wel nodig om niet weer in dezelfde ‘val’ te lopen.
Voordat het feest überhaupt gevierd kan worden zijn er nogal wat zaken die geregeld moeten en de vraag is of dit allemaal op tijd gerealiseerd kan zijn. Zowel op zakelijk gebied als privé wordt Nina heen en weer geslingerd tussen haar gevoel en haar verstand.
Welke hobbels moeten er overwonnen worden en wat zal Nina’s beslissing zijn? Je leest het allemaal in het laatste deel van de trilogie, Ziel.


Mijn mening:
Ziel is net als zijn voorgangers heerlijk vlot geschreven en ook hier werd ik weer het verhaal ingezogen. Er zit nog steeds groei in de belevingswereld van zowel Q als Nina. Ze zijn een jaartje ouder en zeker ook meegegroeid qua ontwikkeling. Fijn om te lezen en op te merken voor de lezer.
Het eind van Ziel vind ik nog vrij open het kan alle kanten nog op. Dat is best fijn ware het niet dat het een trilogie is en een trilogie bestaat uit drie delen. Dus mijn leeshonger over Q en Nina zal voor altijd onbevredigd blijven… en de meest prangende vraag voor mij onbeantwoord… Kan er niet gewoon een vervolg trilogie komen?
Ziel beslaat een periode van krap twee weken waarin van alles te beleven valt voor de hoofdrolspelers Q en Nina. Maar ook het leven van Taco en Caro staat niet stil in deze tijd.
Over het verhaal an sich kan ik niet veel vertellen zonder te verklappen wat er voorvalt dus dat doe ik dan ook niet. Er moet iets te lezen overblijven, toch?
De hoofdstukindeling aan de hand van de dag van de week is heerlijk overzichtelijk en duidelijk. Zoals hiervoor gemeld de schrijftaal vlot en toegankelijk. De aantrekkelijkheid van de cover door de combinatie van zwart/wit en een steunkleur van fel roze werkt sterk.
Voor mijzelf kan ik spreken dat ik denk dat de drie delen toch gemakkelijk apart gelezen kunnen worden maar het geheel is leuker. Je maakt de ontwikkeling van dichtbij mee. Want over Zin was ik zeker wel positief maar daar had ik nog niet kunnen bedenken dat ik het jammer zou vinden dat het hier zou eindigen met Ziel.
We kunnen dus rustig stellen dat ik fan ben van deze heerlijk te lezen, ontspanning biedende reeks. En ik durf gerust te stellen: I want more!


Deze review kwam als eerste online via mijn blog.