Intrigerende pageturner

'Oom Truck houdt op zijn boerderij een Duitse herder die mensenvingers eet. Dat weet ik, omdat ik die hond heb gezien. En ik heb de vingers ook gezien.'

Wie wil niet verder lezen na deze onthulling?

Annabel Lee wordt, samen met de Duitse herder Hond, door haar oom Tucker opgesloten in een onderaardse bunker. Ze heeft geen idee waarom. Alleen weet ze dat haar oom van haar houdt en haar nooit kwaad zou doen. ‘Doe de deur voor niemand open, ook niet voor mij, tenzij je het wachtwoord hoort’, zijn de laatste woorden van oom Tucker.

Zo goed en zo kwaad als het kan, probeert ze te overleven met conserven en gedroogd vlees dat voorradig is in de bunker, terwijl ze wacht op iemand die haar zal komen bevrijden. Met Hond bouwt ze een speciale relatie op, hoewel hij alleen maar bevelen in het Duits begrijpt.

Twee detectives, een voormalige sluipschutter genaamd The Mute en een mysterieuze dokter Smith zijn op zoek naar haar. Maar waarom? Wie heeft het goed voor met haar en wie niet? En de hamvraag: wie zal haar het eerst vinden?

De Amerikaan Mike Nappa zet met Annabel Lee zijn eerste thriller neer. Hij was al bekend als schrijver van religieuze kinderboeken en was ook jeugdpastoor. En net deze religieuze insteek zit in het verhaal verweven. Het is zeker niet storend en roept zelfs bij de lezer enkele vragen op waarop die misschien zelf wel een antwoord wil. Nappa dringt geen opinies op, laat de lezer zelf beslissen waarin hij gelooft of niet.

Zijn schrijfstijl is toegankelijk en de karakters zijn perfect neergezet. Je voelt de geestestoestand van Annabel Lee, je voelt als het ware haar verwardheid over de situatie en haar aanvankelijke angst voor Hond. De overige hoofdpersonages, the Mute, Trudi en haar ex-echtgenoot Samuel worden als echte personen neergezet met hun zwakheden en sterktes.

Door de korte hoofdstukken die telkens de titel hebben van het personage dat als perspectief wordt gebruikt, leest Annabel Lee heel vlot. Het enige minpunt is dat naar het einde toe het verhaal wat overbevolkt wordt, waardoor je als lezer af en toe de draad kwijtraakt.

Sla zeker het dankwoord aan het einde van het boek niet over. Het is een verhaaltje op zich en verklaart veel.

'Ik moet drie wilskrachtige vrouwen bedanken die dit boek hebben mogelijk gemaakt. Maar eerst ga ik een verhaal vertellen dat verklaart waarom ik hen moet bedanken. Als je dus alleen de namen van deze vrouwen wil weten, zul je even naar de laatste paragraaf moeten bladeren.'

Annabel Lee is een aanrader voor wie van psychologische thrillers houdt en af en toe wil nadenken over de levensvraagstukken die de auteur in het boek verwerkt.