Een nieuwe ster aan de Scandinavische hemel?

De laatste decennia hebben de Scandinavische thrillers in Nederland en Vlaanderen een opmars gemaakt die amper te bevatten is. Velen praten erover in superlatieven, anderen vinden er dan weer niks aan. Typisch aan thrillers van het Hoge Noorden zijn de lyrische beschrijvingen van de prachtige landschappen met de duistere atmosfeer en de uitdieping van de karakters. De vrouw die terug moest, het debuut van de Zweedse Lina Bengtsdotter, past perfect binnen deze beschrijving.  

Op een zomeravond verdwijnt de zeventienjarige Annabel uit het dorpje Gullspäng. Het kleinschalig politiekorps in het dorpje vraagt versterking uit Stockholm. Rechercheur Charline ‘Charlie’ Lager wordt op de zaak gezet. Helemaal naar haar zin is het niet, want dit betekent dat ze terug moet naar het dorpje waar ze opgegroeid is en waar ze alleen maar slechte herinneringen aan heeft. Tijdens de zoektocht naar Annabel, wordt ze weer geconfronteerd met haar verleden en met de geheimen die het kleine dorpje altijd heeft weggemoffeld. Is het alleen Annabel die geholpen moet worden? Kan Charlie de demonen uit haar jeugd het hoofd bieden?  

De vrouw die terug moest werd in Zweden verkozen tot thriller van het jaar en Charlie Lager werd in één adem genoemd met Lisbeth Salander (Millennium-trilogie), Saga Norén (The Bridge) en Sarah Lund (The Killing). Dit schept natuurlijk hoge verwachtingen. Worden die ook ingelost? Het verhaal begint met een kort stukje over ‘De bewuste nacht’, de nacht waarin Annabel verdween, om daarna verder te gaan met het heden. De hoofdstukken worden afgewisseld met de uren die aan de verdwijning voorafgingen en de avond van de vermissing. Tijdens het onderzoek naar de verdwijning, wordt heel veel aandacht besteed aan Charlie Lager en haar jeugdtrauma.

Bengtsdotter is trouw aan de Scandinavische karaktertekening en beschrijving van landschappen, maar dit wordt wel erg ver doorgetrokken, zodat de vaart vaak uit het verhaal wordt gehaald. Over vaart gesproken, die is er niet echt. Je zou het dan ook geen rasechte thriller kunnen noemen maar eerder een spannend verhaal. De hoofdstukken zijn kort gehouden wat het lezen aangenaam maakt. Dialogen zijn levensecht en het is vooral door deze dialogen dat de lezer Charlie leert kennen. Op zich is dat natuurlijk interessant, maar het is niet wat je van een echte thriller verwacht. Bovendien is Charlie geen doorsnee-rechercheur, maar eerder iemand die leeft van dag tot dag en daarbij seks en drank niet schuwt.            

'Charlie werd om zeven uur al wakker. Als ze had gedronken sliep ze nooit goed en in een vreemd bed al helemaal niet. Ze keek eerst naar de man naast haar. Martin, zo heette hij toch? En hoe had ze zelf gezegd dat ze heette? Maria? Magdalena? Ze loog altijd weer over haar naam en over haar beroep.'  

De vrouw die terug moest is het eerste deel in de trilogie rond Charlie Lager. Liefhebbers van Scandinavische auteurs zullen dit boek best kunnen smaken.