Op eenzame hoogte

Jessica Haider maakt deel uit van het elitekorps Saligia, waarbij ze probeert te infiltreren in het bedrijf Corail dat er onorthodoxe praktijken op nahoudt. Tegelijkertijd onderzoekt ze als politieagente de moord op de mediamagnaat Mats Garlini. Alsof dat nog niet genoeg is, gaat ze op zoek naar haar duister verleden waar ze stuit op dingen die ze beter niet geweten had.

Misschien ben ik één van de weinige lezers die de eerdere delen in deze serie niet heeft gelezen. Op zich is dat geen probleem, want vooraan in het boek staat netjes de korte inhoud van de vorige boeken. Maar nu werd ik compleet in het onbekende en donkere water gegooid met Jessica Haider all over me. Schrikwekkend in het begin maar zo fascinerend naarmate je verder leest.
Hartmans schrijfstijl overrompelt, de acties van Jessy doen je huiveren. Net omdat alles zo realistisch beschreven is, kruipt ze onder je huid en houdt je in haar klauwen. Ik kon zeker niet altijd begrip opbrengen voor de hoofdpersoon, vooral omdat zulke sterke vrouw niet in staat lijkt haar demonen het hoofd te bieden.
Het onderwerp "cryonisme" is origineel en goed uitgewerkt. Diverse verhaallijnen lopen met een sneltreinvaart naar een verrassende ontknoping.

Corine Hartman staat door haar schrijfstijl en rauwe dialogen à la MacBride voorlopig op eenzame hoogte in het Nederlandse taalgebied. Als je een gezapige thriller wil die je als een kabbelend beekje naar het einde voert, begin er dan niet aan. Als je bereid bent om tijdens het lezen alle mogelijke emoties - woede, ongeloof, begrip, afkeer- voorgeschoteld te krijgen, lees dan IJskoud.