Zoektocht naar het paradijs

Zoektocht naar het paradijs is een indrukwekkend verhaal over een waargebeurde zoektocht naar het Shambhala of te wel het paradijs, die de schrijfster zelf heeft ondernomen, gaande weg de reis en het verhaal rijst de vraag, wat is waarheid en wat is werkelijkheid. De zoektocht speelt zich grotendeels te paard af in de bergen van Centraal-Azië, waarbij de ik persoon Arita, samen met haar reisgezellen de nodige avonturen meemaakt, en bijzondere plaatsen aandoet die het Altajgebergte verbergt, de ontdekkingen worden af en toe ondersteund met wetenschappelijke informatie die op een prettig lezende manier worden vertelt en een extra dimentie aan het boek geven en het nog meer ook jouw ontdekkingstocht maken.
Het boek is zodanig geschreven dat het vaak tussendoor uitnodigt, om je eigen expeditie voort te zetten op internet, om gewoon uit nieuwsgierigheid , op zoek te gaan naar informatie over de gebeurtenissen en ontdekkingen die het boek gaandeweg prijsgeeft, waarbij je dan merkt dat het verhaal zo sterk beeldend geschreven is dat het ontwikkelde beeld in je hoofd exact klopt met de foto`s en beeldmateriaal die je op internet vindt.
Het verhaal staat vol met prachtige beschrijvingen vaak aan de natuur gerelateerd die zo mooi worden beschreven dat het haast poëtisch overkomt, zoals bijvoorbeeld over de berg Belucha:

" Buiten beheerst de Belucha de horizon,het uitspansel en de aarde. Trots en koeltjes resideert ze op een steenworp afstand van het gepeupel en laat zich eenzijdig bewonderen. Enigszins verblind door vierduizend meter schoonheid en stram van de spierpijn wandel ik naar het spiegelgladde meer om mijn gezicht te wassen. Een perfect spiegelbeeld staart mij ijzig aan. De berg is in het water gevallen! Langzaam drijft een wolkje naderbij dat het op de top heeft voorzien. Ik ren naar de hut om statief en camera te halen.

Of hoe ze kort maar krachtig beeldend de ontberingen van de reis beschrijft:

" Pad waarlangs wij afdalen is volgens mij aangelegd voor mensen en paarden met een doodswens, een helling van zeventig graden, spekgladde rotsen bedekt met sneeuw, glibberend en glijdend raken mijn voeten vertrouwd met de eigenaardigheden van de berg, ze lijken over zintuigen en voelsprieten te beschikken en doen hun werk verrassend goed zolang mijn hoofd zich er niet mee bemoeit. Sneeuwvlokken benemen het zicht en ik struikel voortdurend over mijn oversized rubberen jas die tot op de kuiten hangt. Als ik al niet door eigen toedoen in het ravijn stort, dan wel door een uitglijer van mijn paard, dat met strakke stakerige bewegingen de zwaartekracht bevecht."

Mede dankzij de opbouw van het boek, in het begin ontmoet je het eind en in het eind ontmoet je het begin. Die door middel van ontmoetingen, personages, prachtige citaten, wetenschappelijke onderzoeken, zich gaande weg de dagboekfragmenten ontvouwt, en door de manier waarop de expeditie loopt, ontvouwt dit boek zich als, zoals Arita dit zelf zo prachtig verwoord over de reis " een slang die in zijn eigen staart bijt " als je daarbij neemt dat de slang in het gebied waar dit boek zich afspeelt, staat voor een persoonlijke of sociale transformatie, maakt dat dit boek een juweel is onder de reisverhalen, waarbij je een mooi stukje land, geschiedenis en cultuur samen met de schrijfster ontdekt.
En omdat het boek op een bijzondere, vaak flora-achtige en poëtische manier is geschreven, waarbij elk woord in elke zin informatie afgeeft op zo`n manier dat die sterk beeldend werkt, maakt dat dit boek een waar genoegen is om te lezen en krijgt het van mij 5 sterrren.