Een goed pakkend verhaal wat realistisch aanvoelt

Drie Minuten vertelt het verhaal over Piet Hoffman die zeer diep geïnfiltreerd is bij een Colombiaans drugskartel als beveiliger van El Mestizo, een grote jongen in de drugswereld die zijn hand er niet voor omdraait om mensen te martelen en om het leven te brengen om te krijgen wat hem , zijn inziens, toekomt.
Om zijn dekmantel omhoog te houden moet Piet heel ver gaan, soms te ver waardoor hij last krijgt van zijn geweten.
Maar wat te doen als El Mestizo een afgesproken grens overschrijdt?

Als infiltrant helpt Piet om de positie van een drugslab door te geven waardoor deze ontmanteld kan worden.
Als een Amerikaanse politicus wordt ontvoerd, escaleert de boel en komt er een dodenlijst waar Piet Hoffman ook op staat.

De namen op de dodenlijst worden 1 voor 1 afgestreept. Zal het op tijd duidelijk worden dat Piet niet op deze lijst behoort?
Piet probeert zijn naam te zuiveren, maar zal dat op tijd lukken?


Met wat ik weet over Colombia, de drugsproblematiek, politiek gekonkel en doofpotten denk ik dat dit verhaal de realiteit behoorlijk dicht benaderd. Het is rauw, een leven is niet veel waard en zeker het feit dat kinderen hun hand er niet voor om draaien om een leven te nemen is stuitend, maar wel realistisch.
Ik kan mij ook wel voorstellen dat een infiltrant zo ver in het werk kan zitten, maar ik denk daarbij ook dat er ook infiltranten zullen zijn die dubbelspion worden omdat het grote geld en het gemak waarmee dat wordt verdiend toch meer lokt. Het politieke gebeuren, fouten in de doofpot stoppen is iets van alle tijden en komt overal ter wereld voor.

Voor mij waren er 2 hoofdthema's, namelijk de drugsproblematiek en de politiek (het gekonkel en doofpotten )
De drugs ( cocaine) komt door het geheel boek voor, het maakt dat mensen meer macht willen, meer geld willen, anderen vermoorden, mensen tegen elkaar opzet en dat mensen hun grenzen en die van anderen overschrijden.
De politiek / machthebbers bepalen in dit verhaal letterlijk over leven en dood, eigen fouten worden niet toegegeven ( denk aan Piet op de dodenlijst) liever verbloemen ze dat en stippen het in de doofpot of manipuleren ze de situatie zodanig dat het hen het beste uitkomt.
Een thema wat ik ook naar voren vond komen , maar minder op de voorgrond is vertrouwen en verraad. Op wie kan je vertrouwen? Kan je jezelf wel vertrouwen? Blijf je bij je eigen normen en waarden? Wat is meer waard? Het geld, een leven? Welk leven? Van wie? Wat heeft men er voor over om meer macht of / en meer geld te krijgen? Hoe ver ga je?

Ik vind het een echt mannenboek, niet dat het verhaal niet aanspreekt, maar de manier van schrijven zal mijn inziens, meer mannen dan vrouwen aanspreken.
Het is wat klinisch, zonder echte diepgang in de emoties. het blijft daar erg aan de oppervlakte.