De schrijver Sebastian Fitzek heeft in zijn nieuwe thriller De Zielenbreker humor toegevoegd.
"Het volgende moment wierp hij zich plat op de grond en kroop soepel naar voren, alsof hij in zijn vrije tijd de tijgersluipgang oefende. Het mankeerde er nog aan dat hij de briefopener tussen zijn tanden klemde."
Fitzek schrijft, bijna achteloos, talloze opmerkingen en hele zinnen die eerder een lach veroorzaken dan een gevoel dat spanning oproept.
De ontwikkelingen in een geïsoleerde kliniek kort voor Kerstmis geeft in De zielenbreker soms het idee een groot jongensavontuur te lezen. Met onnoemelijk veel vaart geschreven dendert Fitzek van de ene onvoorstelbare gebeurtenis naar de andere. Het tijdsbestek waarbinnen zich alles afspeelt, ieder hoofdstuk gemarkeerd, geeft geen ruimte om op adem te komen. Samen met de gruwelijke feiten die aan het licht komen zorgt dat voor enige ongeloofwaardigheid.
Aan het einde van De Zielenbreker geeft Fitzek in de hoofdstukken getiteld Heden, uitleg over het tot stand komen van het ingenieuze plot waarin Fitzek zo briljant is. Dat is tegelijk ook de kracht van de boeken van Sebastian Fitzek.
Hoewel de lezer niet echt emotioneel betrokken raakt bij De zielenbreker blijft de verhaallijn nog wel nadreunen.