Lezersrecensie
Het einde van de eenzaamheid
'Waardoor komt het dat een leven wordt zoals het wordt?'
'Het einde van de eenzaamheid'
Benedict Wells - uitgeverij Meulenhoff.
Het is geen vrolijk boek, de cover is zwart met profiel van een oog en wit en gouden letters geven titel aan.
Het gaat over Jules Moreau die 'na een ernstig motorongeluk wordt geconfronteerd met herinneringen uit zijn jeugd'.
Het gaat 'over het verwerken van verlies en eenzaamheid, wat onveranderlijk is in de mens' en 'bovenal een grootse liefdesgeschiedenis'.
Het begint in ieder geval met het ongeluk en vroege jeugdherinneringen van vakantie in Frankrijk in een dorp ter hoogte van Montpellier.
Kerstavond december 1983:
Vader zegt tegen zijn zoon Jules: 'Het belangrijkste is dat je je echte vriend vindt, Je echte vriend is iemand die er altijd is, die je hele leven naast je meeloopt'.
Moeder pakte haar gitaar 'eindelijk begon ze te spelen en haar stem vulde de kamer'
'Moon river, wider than a mile,
I'am crossing you in style some day,
O, dream maker, you heart breaker,
Wherever you're going, I'am going your way’
https://youtu.be/L_jgIezosVA (Moon river Andy Williams)
Na Nieuwjaar 1984
Moeder zegt tegen haar zoon: •'Jules, let op,' 'Als je een meisje wilt, dan moet je dit draaien en met haar dansen. Met dit liedje krijg je haar geheid'.
https://youtu.be/0o_rGhcBgME (Via con me Paolo Conte)
Later 'in de vlucht van de tijd' 2005-2006 zegt Alva tegen Jules: •'Misschien schrijf je niet op papier, maar in je hoofd wel' 'Dat heb je altijd gedaan. Je bent een herinneraar en een bewaarder en dat weet je'.
Naarmate de tijd verstrijkt worstelen we met Jules door het leven.
Tussen alle tijden door blijft het sporadisch contact met Alva, hoe pijnlijk soms ook, een vast baken in zijn leven.
Bijna ademloos aangekomen op blz. 198: •'Er waren dingen die ik niet kon zeggen, alleen schrijven. Want als ik praatte, dacht ik en als ik schreef, voelde ik'.
Toen ik aan het boek begon kon ik onmogelijk weten dat het uiteindelijk zo confronterend zou worden.
Even verloor het verhaal zijn magie. Even kon ik niet meer in alle vrijheid genieten van die ontzettende prachtige schrijfwijze, die eenvoudige veelzeggende woorden, die mooie muziek, dat hartverscheurende verhaal.
'Het einde van de eenzaamheid'
Benedict Wells (München 1984)
Onvergetelijk boek.
Claar van Lieshout 11 april 2017
'Het einde van de eenzaamheid'
Benedict Wells - uitgeverij Meulenhoff.
Het is geen vrolijk boek, de cover is zwart met profiel van een oog en wit en gouden letters geven titel aan.
Het gaat over Jules Moreau die 'na een ernstig motorongeluk wordt geconfronteerd met herinneringen uit zijn jeugd'.
Het gaat 'over het verwerken van verlies en eenzaamheid, wat onveranderlijk is in de mens' en 'bovenal een grootse liefdesgeschiedenis'.
Het begint in ieder geval met het ongeluk en vroege jeugdherinneringen van vakantie in Frankrijk in een dorp ter hoogte van Montpellier.
Kerstavond december 1983:
Vader zegt tegen zijn zoon Jules: 'Het belangrijkste is dat je je echte vriend vindt, Je echte vriend is iemand die er altijd is, die je hele leven naast je meeloopt'.
Moeder pakte haar gitaar 'eindelijk begon ze te spelen en haar stem vulde de kamer'
'Moon river, wider than a mile,
I'am crossing you in style some day,
O, dream maker, you heart breaker,
Wherever you're going, I'am going your way’
https://youtu.be/L_jgIezosVA (Moon river Andy Williams)
Na Nieuwjaar 1984
Moeder zegt tegen haar zoon: •'Jules, let op,' 'Als je een meisje wilt, dan moet je dit draaien en met haar dansen. Met dit liedje krijg je haar geheid'.
https://youtu.be/0o_rGhcBgME (Via con me Paolo Conte)
Later 'in de vlucht van de tijd' 2005-2006 zegt Alva tegen Jules: •'Misschien schrijf je niet op papier, maar in je hoofd wel' 'Dat heb je altijd gedaan. Je bent een herinneraar en een bewaarder en dat weet je'.
Naarmate de tijd verstrijkt worstelen we met Jules door het leven.
Tussen alle tijden door blijft het sporadisch contact met Alva, hoe pijnlijk soms ook, een vast baken in zijn leven.
Bijna ademloos aangekomen op blz. 198: •'Er waren dingen die ik niet kon zeggen, alleen schrijven. Want als ik praatte, dacht ik en als ik schreef, voelde ik'.
Toen ik aan het boek begon kon ik onmogelijk weten dat het uiteindelijk zo confronterend zou worden.
Even verloor het verhaal zijn magie. Even kon ik niet meer in alle vrijheid genieten van die ontzettende prachtige schrijfwijze, die eenvoudige veelzeggende woorden, die mooie muziek, dat hartverscheurende verhaal.
'Het einde van de eenzaamheid'
Benedict Wells (München 1984)
Onvergetelijk boek.
Claar van Lieshout 11 april 2017
3
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Claar van Lieshout
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
