Na Het kraaienmeisje heb ik het vervolg in Het hongervuur van Eriksson&Sundquist gelezen. Bloedstollend met interessante ontwikkelingen over psychologe Sofia Zetterlund, inspecteur Jeannette Kihlberg en de ongrijpbare, tragische maar moordzuchtige Victoria Bergman.

Door de aanvankelijke verdwijning van haar zoon Johan worden de banden verstevigd tussen inspecteur Jeanette Kihlberg en psychologe Sofia Zetterlund. Terwijl Jeanette leiding neemt in de al bestaande zoektocht naar de raadselachtige Victoria Bergman is het voor Sofia steeds moeilijker om onderscheid te maken tussen denkbeelden, haar alter ego en de realiteit.

Jerker Eriksson& Hakan Sundquist verwijzen regelmatig naar Het kraaienmeisje maar geven vaak een korte samenvatting zodat Het hongervuur goed te volgen is.

De schrijvers geven in Het hongervuur weinig prijs over de onopgeloste moorden op de minderjarige jongens uit Het Kraaienmeisje, maar nieuwe moorden zorgen voor ontdekkingen die een gruwelijk misdadig verleden blootlegt.
Het is schokkend om te lezen hoe misbruik van jonge kinderen tot onherstelbaar leed heeft geleid en hoe gezaghebbende mensen het vertrouwen schenden.

In Het hongervuur is het onvermijdelijk om bijna begrip te krijgen voor de moordenaar, het vormt een brug met het begrip voor de gespleten persoonlijkheid van Sofia Zetterlund.

Het hongervuur vond ik een boeiende thriller, doordrongen van veel psychologische aspecten, spannende, soms mensonterende, gebeurtenissen en beschrijvingen.
Na het onverwachte slot ben ik zeer benieuwd naar het laatste deel van de trilogie