Recensie Krijthuis

In het Krijthuis gaat Ria van Amelsvoort de schaamte voorbij als ze openhartig vertelt over de diepe zielenroerselen van Ries.
De geschiedenis van Ries begint in Brabant voor het uitbreken van de Tweede wereldoorlog.
Ze groeit op in een gezin met broers, zusje, overleden kinderen en een ziekelijke Moeder.
De Moeder zwijgt, de Vader werkt, de kinderen moeten zich zelf vermaken en mee helpen in het altijd drukke en armoedig huishouden.
Ondanks vele ogen en vrijwel altijd aanwezige familieleden heeft Ries een verstikkende jeugd. Als ze later naar het internaat mag voor scholing en mogelijk zusterschap dreigt ze door haar grote geheimen in een isolement te raken.
Ries zwijgt, ze is eenzaam, onbegrepen, ongeliefd en gaat gebukt onder een zware innerlijke strijd.
Pas op oudere leeftijd lijkt er verlossing te komen als vreselijke taboes bespreekbaar worden.

Het Krijthuis zal voor vele lezers een herkenbare situatie opleveren. De grote gezinnen en de invloed en gebruiken van de Katholieke Kerk staan in veel geheugens gegrift. Op intieme, zorgvuldige en gedurfde wijze beschrijft Ria van Amelsvoort het taboe over seksueel misbruik, vooral binnenskamers maar ook binnen de strenge grenzen van de Kerk.
Een toegankelijk, gedetailleerd taalgebruik met nergens overdreven woorden zorgen voor een recht uit hart geschreven Krijthuis door Ria van Amelsvoort.