Recensie Moeders en dochters

In Moeders en dochters van Rae Meadows wordt de levensloop van Sam, Iris en Violet verteld.
De verhaalwijze van Meadows is soms verwarrend en hoewel soms anekdotes worden verteld waarover ik niet meteen weet wat hier de toegevoegde waarde is vormt het geheel van Moeders en dochters een interessante geschiedenis over drie generaties vrouwen.
Rae Meadows heeft ervoor gekozen om in ieder hoofdstuk apart en afzonderlijk hun levensverhaal te vertellen.
Zo komt het dat Iris wordt aangetroffen op het einde van haar leven als ze weet dat ze stervende is. Haar dochter Sam zal haar begeleiden. Sam wordt ontmoet als ze haar baby dochter Ella voor het eerst naar een oppas brengt.
De oudste vrouw is Violet, zij is de Moeder en Oma van Iris en Sam. Violet’s leven ondergaat begin 1900 in New York een tragische wending als ze op elfjarige leeftijd op een trein stapt. Haar reis lijkt uitzichtloos.

Rae Meadows heeft over deze vrouwen een mooi en ingetogen verhaal geschreven.
Het is een roman geworden vol hoop, schuld, eenzaamheid, vriendschap, leed en liefde. Moeders en dochters is de som geworden van hoe levens kunnen verlopen, hoe sterk bindingen kunnen zijn tussen Moeders en dochters en hoe zij pijnlijk kunnen worden afgesneden.
Ik heb Moeders en dochters ervaren als een eerbetoon aan vrouwen.