Recensie Vloed

In het boek Vloed van Susan Smit gebruikt zij formeel taalgebruik. Afgezet tegen de tijd waarin het verhaal speelt, rond 1900, gecombineerd met de geschiedenis van Adriana, van betere afkomst, goed gekozen. Tevens biedt het de ruimte om in detail te vertellen over oude gebruiken waarbij de visvangst en daarbij horende handelingen een grote rol speelt. Daarnaast geeft het de mogelijkheid om een duidelijk beeld te schetsen van de verschillen in rangen en standen. Oude, bijna vergeten woorden komen hierdoor tot leven.
Ondanks deze formele schrijfstijl geeft Susan Smit haar karakters veel gevoelens mee. Zij belicht de belevingen van haar geliefden afwisselend tussen Adriana en Jacob.

Adriana en Jacob maken in het boek Vloed ieder voor zich een wrange keuze voor het leven wat gebaseerd is op het verstandelijk besluit het standenverschil niet te trotseren. Op 35 jarige leeftijd valt Adriana voor de charmes van Hendrik. Door zijn achtergrond is hij in de ogen van de Moeder van Adriana geen geschikte kandidaat voor een huwelijk. Dit keer volgt Adriana haar eigen weg, ze wordt onterfd en ondervind armoede. Uiteindelijk besluit ze terug te keren naar Noordwijk.

Als tijdgenote van dichteres Henriette Roland Holst vergezellen haar gedichten Adriana. De gedichten en levensloop van Holst geven de nieuwe ontwikkelingen in de tijd aan.
Susan Smit verweeft deze binding tot een mooi lezend boek. Haar beschrijvingen over de altijd aanwezige zee roepen verlangens op Noordwijk te bezoeken en te genieten van Vloed.